Φανταστείτε αυτό, είστε ήρεμοι, χαλαροί, γαλήνιοι.
Είστε έτοιμοι να μιλήσετε με τον σύντροφό σας για ένα δυνητικά ερεθιστικό θέμα και νιώθετε ήρεμοι, χαλαροί, γαλήνιοι και ΑΣΦΑΛΕΙΣ.
Ξέρετε ότι ό,τι και να πείτε θα αντιμετωπιστεί με κατανόηση και επικοινωνία.
Ξέρετε ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η σχέση θα παραμείνει ανέπαφη και συνδεδεμένη.
Ουάου, αυτό είναι ωραίο, σωστά;
Τώρα, σκεφτείτε αν έτσι ήσασταν με τον εαυτό σας.
Παρατηρήσατε κάποια πράγματα που θα θέλατε να είχατε κάνει διαφορετικά και εξακολουθείτε να είστε σε πλήρη αποδοχή και ειρήνη με τον εαυτό σας.
Παρατηρείτε κάποια πράγματα που θα θέλατε να ήταν πιο τέλεια, και εξακολουθείτε να είστε σε απόλυτη αποδοχή και ειρήνη με τον εαυτό σας.
Παρατηρείς ότι η ζωή σου δεν φαίνεται όπως θέλεις και σε κάποιους τομείς νιώθεις αποτυχημένος αλλά εξακολουθείτε να αισθάνεστε αυτήν την υποκείμενη ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ότι όλα είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι ακόμα κι αν δεν το βλέπετε ακόμα.
Μια υγιής σχέση με τον ΕΑΥΤΟ είναι το πρώτο βήμα.
Όταν μπορούμε να ξαναμάθουμε την αγάπη του εαυτού μας, όταν μπορούμε να ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ότι είναι ΑΣΦΑΛΕΣ να είμαστε άνευ όρων με τον εαυτό μας, στην πραγματικότητα δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να παρακάμψει τις ατέλειες μας.
Αυτό είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους, επειδή είχαμε ανθρώπους εξουσίας που δεν μας γαλούχησαν με αυτόν τον τρόπο.
Στην πραγματικότητα, όλοι μεγαλώσαμε σε μια συναισθηματική σκοτεινή εποχή, έναν πολύ συναισθηματικά μη ευφυή χώρο.
Οι περισσότεροι από τους γονείς μας, αν όχι όλοι, δεν έκαναν καμία εσωτερική δουλειά ή πολύ λίγο.
Η ασφάλειά τους, στην καλύτερη περίπτωση ήταν από ένα βιβλίο, αλλά κυρίως ήταν από το πως μεγάλωσαν οι ίδιοι.
Παρεμπιπτόντως, και τα δύο είναι σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένα.
Ο τρόπος που θεράπευσα τη σχέση μου με τον εαυτό μου ήταν βλέποντας πέρα από το πέπλο της συνείδησης μέσα στο οποίο μεγάλωσα.
Ποτέ δεν ένιωσα ότι αυτό ήταν το σωστό για μένα κι ένιωθα πάντα βαθιά παρεξηγημένη.
Έτσι, μετά από χρόνια αμφισβήτησης του εαυτού μου με τους χειρότερους τρόπους, αποφάσισα να εμπιστευτώ τον εαυτό μου αντ ‘αυτού, παρόλο που τις σκέψεις μου δεν συμμερίζονταν οι αυθεντίες που γνώριζα.
Αποφάσισα να τολμήσω να ΕΙΜΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ αφού προσπαθώντας να ταιριάξω σε αυτό το τρελό σύστημα με σκότωνε.
Αποφάσισα να αφήσω τον εαυτό μου να αγαπήσει τον εαυτό μου με τυχόν ελαττώματα και μαντέψτε τι συνέβη.
Δεν ένιωσα ούτε είδα ελαττώματα.
Άρχισα να γίνομαι η αυθεντία μου για μένα καθώς ήρθα σε μεγαλύτερη επαφή με τα συναισθήματά μου και κατάλαβα το τραύμα μου.
Μόλις έχουμε μια ασφαλή σχέση με τον εαυτό μας και μπορούμε να ΝΙΩΣΟΥΜΕ πως είναι αυτό, δεν θα ΜΠΟΡΟΥΜΕ να επιτρέψουμε μια τοξική δυναμική με τους άλλους.
Στην ουσία θα βάλουμε τον εαυτό μας πρώτο χωρίς καν να το καταλάβουμε.
Θα χρειαστεί να απελευθερώσετε την ενοχή της εστίασης πάνω σας.
Απελευθερώστε την αμφιβολία που λέει ότι κάνετε λάθος ή λιγότερο.
Για μένα χρειάστηκαν συνεχείς ημικρανίες και μια αυτοάνοση ασθένεια για να φροντίσω τελικά πραγματικά το νευρικό μου σύστημα και να επιστρέψω στον ΕΑΥΤΟ μου.
Δεν χρειάζεται να αρρωστήσουμε για να ξυπνήσουμε.
Μπορούμε να δούμε το άγχος στο οποίο βρισκόμαστε ήδη.
Μπορούμε να ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ να το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΑΝ ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.