Μια κοινή παρανόηση σχετικά με τα όρια είναι ότι είναι τιμωρητικά μέτρα.
Αντίθετα, τα όρια είναι εποικοδομητικές κατευθυντήριες γραμμές που στοχεύουν στην προώθηση της θετικής συμπεριφοράς. Αντί να εστιάζετε σε περιοριστικές ενέργειες, δείτε τα όρια ως εργαλεία διδασκαλίας και διαμόρφωσης χαρακτήρα. Αυτή η αλλαγή προοπτικής μπορεί να προσφέρει μια πιο συνεργατική και θετική προσέγγιση στον καθορισμό των ορίων.
2. Μην βάζετε όρια για να ελέγχετε το παιδί σας
Θυμηθείτε, ο στόχος του να θέσετε όρια δεν είναι να ελέγχετε το παιδί σας αλλά να το καθοδηγείτε ώστε να κάνει καλές επιλογές. Όταν τα όρια γίνονται υπερβολικά περιοριστικά, μπορεί να οδηγήσει σε αγώνες εξουσίας και δυσαρέσκεια, και αυτό δεν είναι ποτέ διασκεδαστικό για οποιονδήποτε εμπλέκεται, παιδιά και γονείς. Επιτρέψτε στο παιδί σας να έχει μια αίσθηση ελέγχου και εξουσίας λήψης αποφάσεων εντός των καθορισμένων ορίων για να αναπτύξει μια υγιή αίσθηση αυτονομίας.
3. Ελέγξτε τον εαυτό σας πριν καταστρέψετε τον εαυτό σας
Ακούστε με όταν λέω αυτό: Οι γονείς δεν εξαιρούνται από το να κάνουν λάθη. Μαθαίνουμε καθώς προχωράμε, και το να δίνετε λίγη χάρη στον εαυτό σας είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε. Είναι απαραίτητο να αναλογιστείτε τον εαυτό σας και να αναγνωρίσετε τις ανάγκες και τα όριά σας πριν ασχοληθείτε με το παιδί σας.
Ανατρέξτε στους κανόνες σε ένα αεροπλάνο και βάλτε τη μάσκα οξυγόνου σας πριν απευθυνθείτε σε άλλους. Το να βάζετε όρια με τα παιδιά σας δεν πρέπει να αφορά αποκλειστικά τη συμπεριφορά τους αλλά και τα δικά σας όρια ως γονείς. Συντονιστείτε στα συναισθηματικά σας όρια (χρειάζεστε ένα λεπτό για να συλλέξετε τον εαυτό σας, αισθάνεστε πυροδοτημένοι κ.λπ.) και μετά επικοινωνήστε τα αποτελεσματικά για να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον αμοιβαίου σεβασμού.
4. Ορίστε το όριο και δείτε την ανάγκη
Όταν θέτετε όρια, είναι σημαντικό να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ σταθερότητας και ευελιξίας.
Λάβετε υπόψη την ηλικία και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού σας, προσαρμόζοντας τα όρια ώστε να είναι κατάλληλα για την ηλικία του. Αξιολογήστε την κατάσταση (αν κινδυνεύει η σωματική ασφάλεια του παιδιού σας, αυτό το όριο έχει προτεραιότητα) και θέστε σαφείς προσδοκίες, αφήνοντας χώρο για προσαρμογές όταν είναι απαραίτητο. Αναγνωρίστε ότι τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορεί να χρειάζονται καθοδήγηση και συνέπεια, ειδικά όταν αντιμετωπίζουν νέα όρια.
5. Εκφράστε συμπόνια, εξηγήστε το σκεπτικό
Η επικοινωνία είναι το κλειδί όταν πρόκειται για τη ρύθμιση ορίων. Εκφράστε τις προσδοκίες και τα όριά σας με σαφή και συμπονετικό τρόπο και δώστε μια λογική πίσω από τα όρια για να βοηθήσετε το παιδί σας να κατανοήσει τους λόγους για ορισμένους κανόνες. Αντί του ‘’μην τρέχεις στο σπίτι!’’, δοκιμάστε, «Περπάτα προσεκτικά, παρακαλώ. Το πάτωμα είναι ολισθηρό και δεν θέλεις να πέσεις ». Τα παιδιά σας θα εκτιμήσουν τη διαφάνεια και ενθαρρύνει επίσης την κριτική σκέψη και τη βαθύτερη κατανόηση της αιτίας και του αποτελέσματος.
Θα σας το κάνω πιο εύκολο όταν σας πω να φανταστείτε την οριοθέτηση σαν ένα προστατευτικό δίχτυ ασφαλείας που μαθαίνεις τα παιδιά πώς να συνυπάρχουν αρμονικά με τους γύρω τους, πως να αντιλαμβάνονται και να σέβονται τον προσωπικό τους χώρο και τον χώρο των άλλων αλλά και πως να εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους άμεσα και λειτουργικά
Ακούγεται δύσκολο να το καταλάβουμε αλλά όταν το αναλύσουμε τότε πιστέψτε με θα γίνει ευκολότερο.
Ο εγκέφαλος των παιδιών χρόνο με το χρόνο αναπτύσσεται και βγαίνοντας από την εγωκεντρική τους οπτική που κυριαρχεί στα πρώτα τους χρόνια ξεκινούν να συνειδητοποιούν ότι ζουν καθημερινά με άλλους ανθρώπους, όμως, δεν έχουν ακόμα τις δεξιότητες να διαχειριστούν την συμπεριφορά τους με τέτοιο τρόπο ώστε να εκφράζουν τις επιθυμίες τους και ταυτόχρονα να δίνουν χώρο στους άλλους και να καλλιεργούν αυτό που ονομάζουμε πειθαρχία.
Άρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι λέγοντας την λέξη πειθαρχία σημαίνει να βάλω και να μάθω τα παιδιά μου να βάζουν όρια. Τους διδάσκουμε εκτός την πειθαρχία, το σεβασμό, την οργάνωση του προγράμματος τους, την ενσυναίσθηση να μπαίνουν δηλαδή στη θέση των άλλων, την ξεκάθαρη συνεννόηση του τι περιμένουμε από εκείνα και ποιες συμπεριφορές είναι κατάλληλες και αποδεκτές σε κάθε συνθήκη χωρίς αυτά τα παιδιά να αισθάνονται χαμένα και από διοργανωμένα.
Τα παιδιά χάνονται γιατί δεν καταλαβαίνουν πως να αντιδράσουν σε διάφορες προκλήσεις, πώς να επικοινωνήσουν με τους άλλους, να αναγνωρίζουν τις επιθυμίες τους, να γνωρίζουν πως να μιλήσουν χωρίς να προσβάλλουν, πώς να εκφράσουν τα συναισθήματά τους χωρίς ακραίες συμπεριφορές. Με το να τους μάθουμε τι σημαίνει όριο, τους δείχνουμε αφενός την αγάπη μας και την ενεργή παρουσία μας στο μεγάλωμα τους και λειτουργούμε ως φωτεινή ένδειξη για το πώς να αντιλαμβάνονται την ζωή και την συνύπαρξη με τους γύρω τους.
Πώς όμως μπορώ να βάλω όρια στα παιδιά πρακτικά;
Τα παιδιά χρειάζονται ευγενικά, στοργικά όρια για να αισθάνονται ασφαλή και ήρεμα, κρατημένα στις σχέσεις τους και ασφαλή στον κόσμο τους.
Η φροντίδα ενός μικρού παιδιού είναι μια τεράστια ευκαιρία να μάθετε για τα δικά σας όρια, καθώς και να διαμορφώσετε τη σαφή, συνεπή φροντίδα για τα νήπια ή τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στη ζωή σας. Οι ενήλικες αντιμετωπίζουν προκλήσεις όταν προσπαθούν να θέσουν όρια που τιμούν τις δικές τους ανάγκες και τις ανάγκες των παιδιών τους. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε γιατί τα όρια είναι υγιή για τα παιδιά και τους ενήλικες και πώς να θέσετε τα όρια συμπόνιας και καλοσύνης που τροφοδοτούν πραγματικά τις σχέσεις ενηλίκου-παιδιού.
Σημείωση: Αν και οι προτάσεις αυτές απευθύνονται σε παιδιά 18 μηνών – 5 ετών, μπορούν εύκολα να εφαρμοστούν σε άλλες ηλικιακές ομάδες.
8 Βήματα για να βάλετε συμπονετικά & ευγενικά όρια στα παιδιά
1. Αφήστε τα συναισθήματά σας να είναι ο οδηγός σας:
Το να αισθάνεστε ενοχλημένοι, αγανακτισμένοι ή κατακλυσμένοι με τη συμπεριφορά ενός παιδιού σηματοδοτεί ότι χρειάζεται ένα όριο. Τα παιδιά μας ευδοκιμούν όταν τα ευχαριστιόμαστε – κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε όταν αισθανόμαστε αρνητικά για τη συμπεριφορά τους. Συχνά, ο καθορισμός ορίων απαλλάσσει τα παιδιά από μια κολλημένη κατάσταση έντασης και ανησυχίας.
2. Αναπροσαρμόστε τις ανάγκες έναντι των επιθυμιών: Προκειμένου να τιμήσουμε τα συναισθήματά μας και να θέσουμε λογικά όρια ως απάντηση, μπορεί να είναι χρήσιμο να διαφοροποιήσουμε τις ανάγκες του παιδιού σας (όπως ύπνος, φαγητό, ποτό και αίσθηση ασφάλειας) και τις επιθυμίες (όπως π.χ. για να παίξετε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, να φάτε ένα αγαπημένο φαγητό ή να καθυστερήσετε την προετοιμασία). Ενώ ο ρόλος μας ως φροντιστές είναι να ικανοποιούμε τις ανάγκες των παιδιών ανεξάρτητα από το πώς νιώθουμε, δεν ωφελεί ούτε εμάς ούτε τα παιδιά μας να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε να κάνουμε ως απάντηση στις απαιτήσεις των παιδιών που βασίζονται στις ανάγκες.
3. Μην αφήνετε τις ενοχές να σας εξουσιάζουν:
Οι ενοχές, η προσπάθεια να ευχαριστήσουμε και ο φόβος να απογοητεύσουμε τους άλλους είναι όλα κίνητρα που μας εμποδίζουν να θέσουμε τα όρια που χρειάζονται τα παιδιά μας (και συχνά χρειαζόμαστε απεγνωσμένα κι εμείς!).
Η επιτρεπτικότητα και η αμφιθυμία μας παίρνουν μακριά από τη δική μας διαίσθηση και σε μια άβολη κατάσταση εσωτερικής σύγκρουσης – την οποία τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν και να αισθάνονται αναστατωμένα.
4. Να είστε ξεκάθαροι, σίγουροι, άνετοι και συνδεδεμένοι: Βάλτε σε δράση αυτές τις λέξεις – κλειδί των υγιών ορίων λέγοντας αυτό που εννοείτε με τους απλούστερους δυνατούς όρους, με πεποίθηση και αρκετή άνεση που δεν χρειάζεται να υψώνετε τη φωνή σας ή να είστε υπερβολικά σοβαρά για αυτό. Αυτό είναι πιο ισχυρό όταν γίνεται με αληθινή στοργή. Με αυτόν τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για τη σύνδεση.
5. Εξισώνουμε τα όρια με το να βλέπουμε και να αγαπάμε ολόκληρο το παιδί: Για τα παιδιά, τα όριά που τους βάζουμε σημαίνει ότι τα βλέπουμε, τα αγαπάμε, νοιαζόμαστε αρκετά για να κάνουμε την προσπάθεια, μια προσπάθεια που τα παιδιά πάντα αισθάνονται και εκτιμούν. Ποτέ μην αμφιβάλλετε ότι.” Η επιστροφή σε αυτήν την αλήθεια μπορεί να μας βοηθήσει να νιώσουμε καλά όταν βάζουμε δύσκολα όρια με τα παιδιά που μας ενδιαφέρουν. Ένα παράδειγμα για το πώς να το κάνετε αυτό με το παιδί σας όταν δεν είναι πρόθυμο να κάνει κάτι αδιαπραγμάτευτο, όπως να πάει στο σχολείο ή να κάνει ντους, είναι – αντί να πείτε “πρέπει να το κάνεις!” θα μπορούσατε να πείτε “Λοιπόν, πρέπει να το κάνεις, αλλά πώς μπορώ να το κάνω πιο εύκολο ή καλύτερο για εσάς;” Θα μπορούσατε να δώσετε κάποιες προτάσεις όπως “μπορείτε να ακούσετε μουσική ενώ κάνετε ντους” ή “Μπορώ να σας βοηθήσω να λούσετε τα μαλλιά σας” ή “τι θα έλεγες να σταματήσουμε στην παιδική χαρά για 5 λεπτά πριν το σχολείο” ή “μπορείς να πάρεις το αγαπημένο σου μπουφάν στο σχολείο σήμερα».
6. Οραματιστείτε την επιτυχία: Φανταστείτε το παιδί να κάνει αυτό που του ζητάτε καθώς το λέτε. Αυτό τους δείχνει ότι πιστεύετε στα όρια που βάζετε, κάτι που βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται πιο άνετα – και πιο πιθανό να συνεργαστούν.
7. Να περιμένετε και να αποδεχτείτε την απώθηση: Είναι δουλειά σας ως ενήλικας να θέσετε τα όρια και δουλειά του παιδιού να σας ενημερώσει για το πώς νιώθει γι’ αυτό. Συχνά, δεν θα τους αρέσει – αλλά αν περιμένετε μια αντίδραση, μπορείτε να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε ήρεμα την καταιγίδα χωρίς να υποχωρήσετε. Μερικές φορές, τα παιδιά πιέζουν σκληρά εναντίον μας επειδή υποσυνείδητα αναζητούν μια συναισθηματική απελευθέρωση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αντίδρασή τους σε ένα όριο δεν είναι απλώς επικοινωνία – καθαρτική.
8. Δεσμευτείτε στη φροντίδα του εαυτού σας: Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα και τα όριά σας αρχίζουν να ταλαντεύονται, επαναλάβετε την αποφασιστικότητά σας να γνωρίζετε ότι τα όρια είναι η απόλυτη αυτοφροντίδα που είναι τόσο καλή για τα παιδιά σας.
Είναι σημαντικό για τα παιδιά σας να γνωρίζουν ότι έχετε όρια και ότι αισθάνεστε ξεκάθαροι και καλοί με τις επιλογές που κάνετε. Και όταν φροντίζετε τον εαυτό σας, είναι πολύ πιο εύκολο για την αγάπη, τη στοργή και την απόλαυση στο παιδί σας να λάμψει!
Μπορεί να ακούτε συχνά τον ψυχολογικό όρο «όρια», αλλά τι σημαίνει και πώς ισχύει για εσάς;
Με απλά λόγια, τα όρια είναι η γραμμή μεταξύ του σημείου που τελειώνει το δικαίωμα μας για κάτι και αρχίζει το δικαίωμα του άλλου.
Τα υγιή όρια καθορίζουν ποιοι είμαστε σε σχέση με τους άλλους. Μας βοηθούν επίσης να γνωρίζουμε ποια είναι η θέση μας στο περιβάλλον και στη σχέση μας με τους άλλους. Τα προσωπικά όρια είναι πώς διδάσκουμε στους ανθρώπους ποιοι είμαστε και πώς θα θέλαμε να μας χειρίζονται στις σχέσεις. Τα όρια μας βοηθούν να πεις “Αυτός είμαι. Αυτό θέλω”.
Τα καλά προσωπικά όρια μας προστατεύουν.
Χωρίς αυτά η ζωή είναι τρομακτική και μπορεί να μας δημιουργήσει άγχος.
Η αίσθηση των ορίων μας βοηθά επίσης να συνδεθούμε με τον αληθινό μας εαυτό. Βασίζονται στις πεποιθήσεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αποφάσεις, τις επιλογές, τα θέλω, τις ανάγκες και τις διαισθήσεις μας. Είναι ξεκάθαρα, σταθερά, διατηρημένα και μπορούν να είναι μερικές φορές και ευέλικτα.
Τελικά, όταν δεν προστατεύουμε ή υπερπροστατεύουμε τα όριά μας, οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε άγχος ή καταναγκαστικές συμπεριφορές όπως η υπερκατανάλωση τροφής, οι εθισμοί ή η υπερβολική εργασία.
Ο καθορισμός υγιών ορίων μας επιτρέπει να συνδεθούμε με τον εαυτό μας, τα συναισθήματά μας και τις ανάγκες μας. Μας επιτρέπει να αισθανόμαστε ασφάλεια, να χαλαρώνουμε και να αισθανόμαστε τη δύναμη ότι μπορούμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Τα χαλαρά όρια οδηγούν σε συναισθηματικές απώλειες
Όταν τα όρια είναι χαλαρά, μπορεί εύκολα να αναλάβουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.
Υπάρχει μια μικρή αίσθηση ότι φεύγουμε απο τον εαυτό μας και μπορεί να αντιμετωπίσουμε δυσκολία στο να αναγνωρίσουμε τα δικά μας συναισθήματα και ανάγκες. Τα άτομα με χαλαρά όρια είναι συχνά υπερευαίσθητα στα σχόλια και τις επικρίσεις των άλλων.
Τα κοινά σημάδια των χαλαρών ορίων περιλαμβάνουν:
• την υπερβολική εμπλοκή στις ζωές των άλλων,
• την τελειομανία και
•το να ευχαριστούμε μόνο τις ανάγκες των άλλων.
Προσπαθώντας να διορθώσετε και να ελέγξετε τους άλλους με κρίσεις και συμβουλές, με το να μένετε σε ανθυγιεινές σχέσεις, να αναλαμβάνετε πάρα πολλή δουλειά ή πάρα πολλές δεσμεύσεις και αποφεύγοντας να μένουμε πολύ μόνοι μας.
Όταν τα όριά μας είναι πολύ χαλαρά αισθανόμαστε υπεύθυνοι για τα πάντα και για όλους, ανίσχυροι, επιβεβλημένοι και αγανακτισμένοι. Ασυνείδητα, τα χαλαρά όρια μπορεί να αντιπροσωπεύουν τη δική μας ανάγκη για φροντίδα.
Τελικά, όμως, μας αποσυνδέουν από τον εαυτό μας καθώς δεν είμαστε συνδεδεμένοι με τα δικά μας συναισθήματα και ανάγκες. Η αποσύνδεση μπορεί να οδηγήσει σε ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές όπως η υπερκατανάλωση τροφής και η υπερβολική εργασία.
Εδώ είναι μερικά σημάδια ότι τα όριά μας χρειάζονται προσαρμογή:
• Αισθανόμαστε ανίκανοι να πούμε όχι
• Νιώθουμε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα των άλλων
• Ανησυχούμε για το τι σκέφτονται οι άλλοι σε σημείο να απορρίπτουμε τις δικές μας σκέψεις, απόψεις και διαίσθηση
• Η ενέργειά μας αποστραγγίζεται τόσο πολύ γιατί παραμελούμε τις δικές μας ανάγκες (συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για φαγητό, ξεκούραση κ.λπ.)
• Να είμαστε πάντα ευχάριστοι στους ανθρώπους
• Αποφυγή στενών σχέσεων
• Αδυναμία λήψης αποφάσεων
• Πιστεύουμε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από τους άλλους
• Φροντίζουμε τις ανάγκες των άλλων, αλλά όχι τις δικές μας
• Οι απόψεις των άλλων είναι πιο σημαντικές από τις δικές μας
Τα άκαμπτα όρια οδηγούν σε μοναξιά
Για μερικούς ανθρώπους, η υπερβολική εγγύτητα προκαλεί άγχος. Η οικειότητα μπορεί να είναι τρομακτική λόγω των φόβων ασφυξίας και της απώλειας της ανεξαρτησίας.
Μερικοί μπορεί επίσης να αποφύγουν τη σύνδεση με τον εαυτό τους λόγω ενός σκληρού εσωτερικού κριτή. Μπορεί να υπάρχουν αισθήματα κενού και κατάθλιψης, μαζί με δυσκολία παροχής και λήψης φροντίδας και ανησυχίας.
Τελικά, τα άκαμπτα όρια μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνια συναισθήματα μοναξιάς. Μπορεί να είναι ένα δίκοπο μαχαίρι – σύνδεση λαχτάρας ενώ φοβάσαι την εγγύτητα. Τα άκαμπτα όρια αντιπροσωπεύουν μια προστασία από την ευαλωτότητα, όπου μπορεί να προκύψουν πληγές, απώλειες και απόρριψη και να είναι ιδιαίτερα επώδυνες.
Πώς να θέσετε αποτελεσματικά όρια
Εάν διαπιστώσετε ότι μπορεί να έχετε χαλαρά ή άκαμπτα όρια, είναι εντάξει με την έννοια ότι το αναγνωρίζετε και προσπαθήστε να μην κρίνετε πού βρίσκεστε αυτή τη στιγμή. Αντιθέτως, προσεγγίστε το με περιέργεια και διαφάνεια.
Διαβάστε τις παρακάτω προτάσεις και βρείτε ένα πράγμα με το οποίο μπορείτε να ξεκινήσετε σήμερα. Δοκιμάστε το για να δείτε πώς νιώθετε.
Θυμηθείτε, μπορεί να είναι άβολο στην αρχή καθώς μαθαίνετε μια νέα δεξιότητα. Μείνετε με αυτό. Αξίζετε να σας αντιμετωπίζουν ως πολύτιμους, κάτι που επικοινωνούν τα υγιή όρια. Ίσως χρειαστεί να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας ότι αυτή είναι μια μορφή αγάπης για τη φροντίδα του εαυτού σας και ότι κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε.
Δεν χρειάζεται να αισθάνεστε ένοχοι για αυτό που χρειάζεστε.
1.Γνωρίστε τον εαυτό σας. Αυτό σημαίνει να γνωρίζετε τις πιο εσωτερικές σας σκέψεις, πεποιθήσεις, συναισθήματα, επιλογές και εμπειρίες. Σημαίνει επίσης να γνωρίζετε και να συνδέεστε με τις ανάγκες, τα συναισθήματα και τις σωματικές σας αισθήσεις. Χωρίς να γνωρίζετε τον πραγματικό σας εαυτό, δεν μπορείτε πραγματικά να γνωρίζετε τα όρια και τις ανάγκες σας, δηλαδή τα όριά σας. Αυτό θα σας βοηθήσει επίσης να προσδιορίσετε με μεγαλύτερη σαφήνεια τις ανάγκες σας όταν ξεπερνιούνται τα όρια.
2.Να είστε ευέλικτοι. Το να έχεις υγιή όρια δεν σημαίνει να λες αυστηρά όχι σε όλα. Ούτε σημαίνει να αποσπάσεις τον εαυτό σου από τους άλλους. Διαρκώς μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε ως άνθρωποι.
3. Μείνετε μακριά από την κρίση. Εξασκηθείτε να έχετε υγιή συμπόνια για τους άλλους χωρίς να το χρειάζεται «διορθώστε» τα.
4. Αφήστε την κρίση για τον εαυτό σας. Πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, αλλά άρχισε να ασκείς τη συμπόνια και την αποδοχή. Όταν μπορείς να αποδεχτείς τον εαυτό σου για αυτό που είσαι, υπάρχει λιγότερη ανάγκη να κρύψεις τον πραγματικό σου εαυτό. Ένας πιο θετικός εσωτερικός κόσμος μπορεί να σας βοηθήσει να αισθάνεστε ασφαλείς με την ευαλωτότητα. Συνδεθείτε με τη φωνή κάποιου που αγαπά και φροντίζει και φανταστείτε τι θα σας έλεγε αυτή τη στιγμή.
5. Αποδεχτείτε την αλήθεια σε αυτά που λένε οι άλλοι και αφήστε τα υπόλοιπα.Νιώσε αυτό που νιώθεις και μην αναλαμβάνεις την ευθύνη ούτε αναλαμβάνεις τα συναισθήματα των άλλων. Δώστε πίσω τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις προσδοκίες τους.
6. Εξασκηθείτε στη διαφάνεια.Να είστε πρόθυμοι να ακούσετε τους άλλους για το πώς τους επηρεάζει η συμπεριφορά σας.
7. Προσέξτε την ασπρόμαυρη σκέψη. Δυσκολεύεστε να πείτε όχι; Προσπάθησε να πεις ‘’άσε με να το σκεφτώ και να επανέλθω σε σένα.” Πρέπει να κάνεις τα πράγματα αλλιώς; Προσπάθησε να βρεις τη μέση λύση.
8.Δώστε προσοχή στις δραστηριότητες και στους ανθρώπους που σας στραγγίζουν και σε αυτούς που σας δίνουν ενέργεια. Προστατέψτε τον εαυτό σας λέγοντας όχι σε εκείνους που σας καταπονούν ή βρίσκοντας τρόπους να τους μειώσετε μέσω της ανάθεσης, του καθορισμού ορίων ή της μείωσης των προτύπων τελειομανίας. Αντ’ αυτού, προσθέστε περισσότερες δυναμωτικές δραστηριότητες στην ημέρα σας.
9. Παύση. Όταν αισθάνεστε την επιθυμία (εισάγετε τον ψυχαναγκασμό εδώ), σταματήστε και ελέγξτε τον εαυτό σας. Τι νιώθεις; Μπορείτε να επιτρέψετε σε αυτό το συναίσθημα να είναι παρόν χωρίς να ενεργήσετε προς το παρόν; Τι χρειάζεσαι; Σκάψτε βαθιά και δείτε τι θα συμβεί για εσάς. Πάρτε πέντε ή 10 βαθιές αναπνοές εάν χρειάζεται, εστιάζοντας στην πλήρη εκπνοή.
10. Ξεκαθαρίστε τι εκτιμάτε και τι επιθυμείτε. Τι πραγματικά θέλετε ή τι λαχταράτε; Τι είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς στη ζωή σας; Ξεκαθαρίστε τις πιο σημαντικές αξίες σας. Χρησιμοποιήστε τις αξίες σας για να καθοδηγήσετε τις αποφάσεις σας σε σχέση με τις απόψεις ή τις προσδοκίες των άλλων. Χρησιμοποιήστε αυτό για να σας βοηθήσει να βρείτε αυτό που λείπει από τη ζωή σας.
