admin

Σε αντίθεση με την –κυρίως κατά το παρελθόν- διαδεδομένη αντίληψη ότι θεραπείες όπως η Ύπνωση και η Σωματική Ψυχοθεραπεία αποτελούν μέρος εναλλακτικών θεραπειών, που στερούνται επιστημονικής βάσης, πρόκειται για μεθόδους που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό για την επίλυση ακραίων τραυματικών εμπειριών σε βετεράνους πολέμων, επιβιώσαντες μαζικών καταστροφών και ατυχημάτων ή σε άτομα που έχουν υποστεί σωματική και ψυχολογική βία.
Τόσο η βιβλιογραφία όσο και η εμπειρία θεραπευτών και θεραπευόμενων ανά τον κόσμο εδώ και δεκαετίες
κατατάσσουν τις συγκεκριμένες μορφές θεραπείας στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης φαινομενικά ανεπούλωτων τραυμάτων
αλλά και μικρότερης έκτασης τραυμάτων που το μυαλό δεν δύναται να καταχωρήσει ανεξάρτητα από το σώμα.Σε αντίθεση με την –κυρίως κατά το παρελθόν- διαδεδομένη αντίληψη ότι θεραπείες όπως η Ύπνωση και η Σωματική Ψυχοθεραπεία αποτελούν μέρος εναλλακτικών θεραπειών, που στερούνται επιστημονικής βάσης, πρόκειται για μεθόδους που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό για την επίλυση ακραίων τραυματικών εμπειριών σε βετεράνους πολέμων, επιβιώσαντες μαζικών καταστροφών και ατυχημάτων ή σε άτομα που έχουν υποστεί σωματική και ψυχολογική βία.
Τόσο η βιβλιογραφία όσο και η εμπειρία θεραπευτών και θεραπευόμενων ανά τον κόσμο εδώ και δεκαετίες
κατατάσσουν τις συγκεκριμένες μορφές θεραπείας στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης φαινομενικά ανεπούλωτων τραυμάτων
αλλά και μικρότερης έκτασης τραυμάτων που το μυαλό δεν δύναται να καταχωρήσει ανεξάρτητα από το σώμα.

Σε αντίθεση με την –κυρίως κατά το παρελθόν- διαδεδομένη αντίληψη ότι θεραπείες όπως η Ύπνωση και η Σωματική Ψυχοθεραπεία αποτελούν μέρος εναλλακτικών θεραπειών, που στερούνται επιστημονικής βάσης, πρόκειται για μεθόδους που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό για την επίλυση ακραίων τραυματικών εμπειριών σε βετεράνους πολέμων, επιβιώσαντες μαζικών καταστροφών και ατυχημάτων ή σε άτομα που έχουν υποστεί σωματική και ψυχολογική βία.
Τόσο η βιβλιογραφία όσο και η εμπειρία θεραπευτών και θεραπευόμενων ανά τον κόσμο εδώ και δεκαετίες
κατατάσσουν τις συγκεκριμένες μορφές θεραπείας στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης φαινομενικά ανεπούλωτων τραυμάτων
αλλά και μικρότερης έκτασης τραυμάτων που το μυαλό δεν δύναται να καταχωρήσει ανεξάρτητα από το σώμα.

Ένα σύγχρονο, επώδυνο παράδειγμα είναι το συναίσθημα που βιώνουν οι επιζήσαντες των φονικών πυρκαγιών. Το άγχος, ο φόβος, η αγωνία, η απώλεια είναι συναισθήματα και καταστάσεις εγκλωβισμένα στο σώμα όσων βρέθηκαν εκεί. Στο μέλλον, η αγωνία που πρόκειται να καταβάλει οποιονδήποτε άνθρωπο επέζησε ενός τέτοιου ολέθρου, θα πυροδοτείται από αισθητά μικρότερης κλίμακας γεγονότα, όπως το άναμμα μίας ελεγχόμενης εστίας φωτιάς. Κατά τη θέαση της φωτιάς θα επανέρχονται ο φόβος και η αγωνία που με τη σειρά τους θα προκαλούν ταχυκαρδία, άγχος επιβίωσης, φόβο απώλειας και θανάτου. Τέτοιου είδους συμπτώματα και φυσικά τα πολύ απλούστερα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη συζήτηση.