fbpx

ΜΑΡΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΠΑΙΔΙ

Γιατί η συν-ρύθμιση είναι σημαντική;

συν-ρύθμιση

Η συν-ρύθμιση  είναι φυσική. Είναι ο τρόπος με τον οποίο έχουμε φτιαχτεί. Η αυτορρύθμιση δεν είναι φυσική, και χρειάζεται πολλή περισσότερη προσπάθεια. Κάνει το άτομο να κινείται σε μεγαλύτερη απομόνωση η οποία στη συνέχεια επιδεινώνει ολόκληρο τον κύκλο των συναισθημάτων που δεν εκφράζονται. 

Δεν έχουμε γεννηθεί γνωρίζοντας πως να ηρεμούμε τους εαυτούς μας. Χρειαζόμαστε να μάθουμε την βιωμένη αίσθηση του να είσαι ήρεμος από κάποιον άλλον ο οποίος μπορεί να αντέξει τη θλίψη ή την απελπισία μας και να μείνει ρυθμισμένος στο δικό του νευρικό σύστημα. Αυτό ονομάζουμε συν-ρύθμιση. 

Η συν-ρύθμιση είναι μια ισόβια ανάγκη. Ένα παιδί γεννιέται με ένα συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Η ρύθμιση του παρασυμπαθητικού συμβαίνει μέσω της μητέρας. Λόγω των εξελικτικών δεσμών του η ανθρώπινη συν- ρύθμιση είναι το πλέον δυνατό μέσο ηρεμίας.

Το μωρό σας δεν θα αρχίσει να αισθάνεται την αυτορρύθμιση μέχρι να γίνει τρεισήμισι τεσσάρων χρονών και ακόμα και τότε θα χρειάζεται τη βοήθεια των ενηλίκων στη ζωή του. Εν τω μεταξύ είναι πολύ σπουδαία δουλειά το να τεθούν τα θεμέλια για δεξιότητες αυτορρύθμισης που θα του χρησιμεύσουν αργότερα. 

Η συν-ρύθμιση είναι ένας προάγγελος για την αυτορρύθμιση. Εάν οι ενήλικες δεν είναι ρυθμισμένοι τα παιδιά μαθαίνουν να μην είναι ρυθμισμένα και αυτά. 

Η συναισθηματική ρύθμιση δεν είναι μια ικανότητα με την οποία έχουμε γεννηθεί. Η διάθεση των εφήβων μπορεί να ταλαντεύεται όπως ένα εκκρεμές. Για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αυτορρυθμίζουν ένα μεγάλο εύρος συναισθημάτων είναι ανάμεσα στα σημαντικά καθήκοντα των γονέων. 

Τα παιδιά μαθαίνουν την αυτορρύθμιση από εμάς. Με αυτό τον τρόπο ένα παιδί όταν είναι αγχωμένο εμείς χρειάζεται να μένουμε ήρεμοι αυτό ρυθμίζοντας το δικό μας νευρικό σύστημα. Εμείς χρειάζεται να ηρεμούμε τον καρδιακό μας παλμό κάνοντας την φωνή μας ήρεμη και εκφράζοντας τα συναισθήματα για το παιδί μας. Η φυσική, η σωματική επαφή βοηθάει επίσης. Εάν εμείς έχουμε ενεργοποιηθεί και η φωνή μας είναι δυνατή και θυμωμένη το νευρικό σύστημα των παιδιών μας απορρυθμίζεται ακόμα περισσότερο. Τα παιδιά χρειάζονται να  νιώθουν ασφαλή για να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και να νιώσουν ότι τα αγαπάμε και τα αποδεχόμαστε με όλα τους τα συναισθήματα. 

Επιπλέον ένας γονέας ο οποίος έχει συναισθηματική απορρύθμιση θα αγωνίζεται επίσης να διδάξει τα παιδιά του πώς να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους. Επειδή τα παιδιά δεν είναι από τη φύση γεννημένα  με το να έχουν την ικανότητα να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους, έχοντας επιπλέον και έναν γονέα ο οποίος δεν μπορεί να τους δείξει αποτελεσματικά πως γίνεται, τότε το παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο να μη μπορέσει να αποκτήσει την ικανότητα για συναισθηματική ρύθμιση. 

Αποδεχόμενοι την κατάσταση αυτή των παιδιών μας τους δείχνουμε αγάπη. Αυτό τα μαθαίνει ότι τα αγαπάμε χωρίς όρους και ότι μπορούν να μείνουν αυθεντικά με το να είναι ο εαυτός τους. Τα παιδιά δεν είναι υπεύθυνα για το δικό μας τραύμα. Δεν είναι υπεύθυνα τα παιδιά γιατί εμείς ενεργοποιούμαστε από κάτι που μας ενοχλεί. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για ότι μας ενοχλεί κι εμείς χρειάζεται να μάθουμε να αυτορυθμίζουμε τους εαυτούς μας για να μπορέσουμε να το μάθουμε και στα παιδιά μας. Οι περισσότεροι από μας έχουμε πρόβλημα με αυτό. Και αυτό συμβαίνει επειδή κανένας δε μας δίδαξε όταν ήμασταν παιδιά. Τα μικρά μας μαθαίνουν με το να μιμούνται την δική μας συμπεριφορά και εκείνα με τη σειρά τους είναι ο καθρέφτης μας. Δεν μπορούν να μάθουν κάτι χωρίς να το έχουν δει, χωρίς να έχουν δει πως το κάνουμε εμείς. Έτσι το να λέμε σε ένα παιδί να ηρεμήσει ή να πάει στο δωμάτιο του μέχρι να λήξει η τιμωρία του δεν είναι καθόλου λειτουργικό και δεν έχει αποτέλεσμα. Φαντάζει στα μάτια του ότι είναι ακόμα και ειρωνικό. Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε με άγχος επειδή είμαστε ενεργοποιημένοι και δεν ερχόμαστε σε επαφή με τις ανάγκες του παιδιού. Κατά την άποψη μου όταν νευριάζουμε και φωνάζουμε και απαιτούμε από ένα παιδί να ηρεμήσει δείχνουμε ότι βρισκόμαστε εμείς σε κατάσταση τιμωρίας. Μοιάζουμε με μεγάλα παιδιά που νιώθουν ανήμπορα να διαχειριστούν το δικό τους άγχος και κατηγορούν γι’ αυτό την συμπεριφορά του παιδιού. Με αυτή τη συμπεριφορά μας δείχνουμε στα παιδιά πως να μένουν απορυθμισμένα και να αισθάνονται τιμωρημένα και εγκαταλελειμμένα συναισθηματικά επειδή έχουν ένα πρόβλημα. Στο μόνο που τα εκπαιδεύουμε είναι ότι τα συναισθήματα τους δεν αξίζουν γι’ αυτό τιμωρούνται και επειδή έχουν συναισθήματα είναι δικό τους πρόβλημα να τα λύσουν. Επίσης όταν τα παιδιά είναι αγχωμένα η σκέψη τους δεν λειτουργεί γιατί ο εγκέφαλος κλείνει, καταρρέει. Δεν είναι ικανά να σκεφτούν καθαρά και να μάθουν. Μόνο αντιδρούν. Αυτό σημαίνει ότι οτιδήποτε προσπαθείτε να τα μάθετε δεν θα το ακούσουν ποτέ. Βρίσκονται σε κατάσταση επιβίωσης. Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσει το νευρικό τους σύστημα και να λειτουργήσει η σκέψη τους είναι να συν-ρυθμιστούν. Το πρώτο που χρειάζονται τα παιδιά είναι να αισθάνονται ασφαλή και ότι τα αγαπάμε. Εμείς χρειάζεται να μάθουμε στα παιδιά μας μέσα από τα δύσκολα συναισθήματα και ονομάζοντας τα για εκείνα. 

Πως είναι η απορρύθμιση σ’ ένα παιδί;

Η συμπεριφορά που δεν είναι ρυθμισμένη φαίνεται σαν μια συμπεριφορά στο παιδί ή στον έφηβο με το να είναι ευέξαπτος, θυμωμένος και που έχει συχνά την τάση να καυγαδίζει και να έχει ξεσπάσματα. 

Αυτές οι συμπεριφορές συμβαίνουν αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα ή πολύ πιο συχνά και μπορούν να διακοπούν κάποιες φορές με μια καλή συμπεριφορά του παιδιού. 

Τι μπορούμε να κάνουμε για να συν-ρυθμίσουμε το παιδί μας:

  1. Πάρτε μια βαθιά εισπνοή και ηρεμήστε τον εαυτό σας. Μπορείτε να ηρεμήσετε γρήγορα με μία βαθιά εισπνοή από την κοιλιά. Πάρτε μία αναπνοή από τη μύτη κρατήστε την για μερικά δευτερόλεπτα και εκπνεύσετε σιγά από το στόμα. Ενεργοποιώντας το πνευμονογαστρικό νεύρο βοηθάει στο να ηρεμήσετε. 
  2. Ελαχιστοποιήσετε την δική σας κίνηση και τη δική σας στάση σώματος. Μπορείτε να καθήσετε κάτω έτσι ώστε να είστε στο ίδιο επίπεδο με το παιδί. Αυτό βοηθάει το παιδί να αισθανθεί ασφάλεια. Κάντε τον εαυτό σας μικρότερο. 
  3. Να είστε περίεργος και να δείχνετε ότι θέλετε να καταλάβετε. Ρωτήστε το τι συμβαίνει. 
  4. Πλησιάστε το και κάντε του ένα ωραίο άγγιγμα και δείξτε ότι το ακούτε. 
  5. Ονομάστε τα συναισθήματα. Χρησιμοποιήστε τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσετε το συναίσθημα. 
  6. Δείξτε του τεχνικές αυτορύθμισης. Αναπνεύσετε μαζί. Αναπνεύστε σιγά μαζί του. Ζητήστε του να σας ακολουθήσει σ’ αυτά που κάνετε εάν μπορεί. Εάν όχι τότε ας προσέχει τι κάνετε. 
  7. Δώστε του χώρο και μετά ξανά πείτε τι θέλετε. Τραγουδήστε ένα τραγούδι, κάντε μία κίνηση μαζί, διαβάσετε μια ιστορία, κάντε μασάζ.
  8. Αργότερα όταν το παιδί είναι ήρεμο μπορείτε να συζητήσετε για το τι προκάλεσε αυτό τον καβγά και διδάξετε τους πράγματα που εσείς είδατε ότι έγιναν λάθος. Το να τους διδάξετε την συμπόνια και την κατανόηση δε σημαίνει ότι δεν είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει χώρος για τα λάθη και να τους πείτε όταν είναι έτοιμα να ακούσουν πως έπρεπε να συμπεριφερθούν. 

ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΑΣ

Όλοι μας έχουμε ένα εσωτερικό παιδί. Και των περισσοτέρων από εμάς αυτό το παιδί είναι ανικανοποίητο. 

Μπορεί να βλέπετε το εσωτερικό παιδί σαν άμεση παρουσίαση του εαυτού σας στην παιδική σας ηλικία, είτε ως μια συλλογή από τα αναπτυξιακά στάδια που περάσατε ή ένα σύμβολο των νεανικών σας ονείρων και αυτό να είναι και παιχνιδιάρικο. 

Η συνειδητοποίηση του εσωτερικού παιδιού μπορεί να σας βοηθήσει να σκεφτείτε τι συνέβη στο παρελθόν και με πιο ανάλαφρο τρόπο να ελευθερώσετε την επίδραση από τα γεγονότα εκείνων των χρόνων. Το να είμαστε σε επαφή με τις χαρές της παιδικής ηλικίας μπορεί να είναι ένας υπέροχος τρόπος να διαπραγματευτούμε και να διαχειριστούμε τους προκλητικούς καιρούς που ζούμε. 

Δεν συμβαίνει στον καθένα να συνδέει την παιδική ηλικία με το παιχνίδι και την χαρά όμως εάν έχετε βιώσει εγκατάλειψη ή τραύμα ή άλλο συναισθηματικό πόνο το εσωτερικό σας παιδί μπορεί να μοιάζει μικρό, ευάλωτο και ότι έχει ανάγκη προστασίας. Μπορεί να έχετε θάψει αυτό τον πόνο βαθιά μέσα σας για να προστατευτείτε αλλά μαζί με τον σημερινό σας εαυτό συνυπάρχει και το παιδί που είναι παρόν ανά πάσα στιγμή. Με το να κρύβουμε τον πόνο δεν σημαίνει ότι τον έχουμε θεραπεύσει. Αντιθέτως τον βιώνουμε εσωτερικά, και έρχεται στην επιφάνεια με την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή δείχνοντάς μας ότι υπάρχει και επηρεάζει τις προσωπικές μας σχέσεις και τη δυνατότητα να ικανοποιήσουμε τις δικές μας ενήλικες ανάγκες. Ενώ δουλεύοντας με το εσωτερικό παιδί μας μπορούμε να βοηθήσουμε κάποια από τα θέματα και τις δυσκολίες που έχουμε στο σήμερα.

Το να να θεραπεύσουμε το εσωτερικό παιδί μπορεί να πάρει καιρό αλλά υπάρχουν ορισμένοι τρόποι που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεκινήσουμε. 

Καταρχάς να αναγνωρίσουμε το εσωτερικό παιδί.

Για να ξεκινήσουμε τη θεραπεία το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να γνωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε την παρουσία του εσωτερικού παιδιού μας. Όλοι μας μπορεί να έρθει σε επαφή με το δικό του εσωτερικό παιδί εάν είμαστε ανοιχτοί στην εξερεύνηση αυτής της σχέσης.  Πολλές φορές η αμφιβολία και η αντίσταση στην ιδέα να εξερευνήσουμε το παρελθόν αυτό θα μας κάνει δυσκολότερο το να ξεκινήσουμε την θεραπευτική διαδικασία. Εάν αισθανόσαστε λίγο περίεργα ή άβολα φανταστείτε ότι ανοίγετε τον εαυτό σας στο παιδικό κομμάτι και προσπαθήστε να σκεφτείτε ότι αυτό είναι μία διαδικασία στο να ανακαλύψετε τον εαυτό σας. Όταν αρχίσετε την διαδικασία να αναγνωρίζετε τις παιδικές σας εμπειρίες σίγουρα θα διαπιστώσετε ότι κάποιες ήταν πολύ ωραίες άλλες όμως, μπορεί να σας πλήγωσαν ή να σας στεναχώρησαν και ίσως ακόμα και σήμερα κουβαλάτε τον συναισθηματικό πόνο από τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Το να γνωρίζετε τι έχει συμβεί στην παιδική σας ηλικία είναι η αρχή να αποδεχθείτε πράγματα που σας προκάλεσαν πόνο. Φέρνοντας αυτές τις πληγές στο σήμερα, φανερώνοντας τες σας βοηθάει να δείτε και να καταλάβετε την επιρροή που έχουν στην σημερινή σας ζωή.

Αφουγκραστείτε τι έχει να σας πει το εσωτερικό σας παιδί. 

Αφού μπείτε σε αυτή τη διαδικασία θα αναγνωρίσετε ότι πολύ έντονα συναισθήματα έρχονται στην επιφάνεια, όπως μία δυσφορία από παλιές πληγές.  Ίσως παρατηρήσετε ότι νιώθετε:

Θυμό – Εγκατάλειψη ή απόρριψη – Ανασφάλεια – Ευαλωτότητα – Ενοχές ή ντροπή – ‘Αγχος

Θα παρατηρήσετε ότι αυτά που σας ενοχλούσαν στην παιδική ηλικία τα αντιμετωπίζετε και στην ενήλικη ζωή σας και έχετε τις ίδιες αντιδράσεις. Αν για παράδειγμα στο σήμερα ο/η σύντροφος σας ακυρώνει μία έξοδο που έχετε προγραμματίσει και την θέλετε πολύ, εσείς δεν καταλαβαίνετε ότι έτυχε κάτι πολύ σοβαρό και θυμώνετε. Αυτό το γεγονός εάν το δούμε μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και θυμηθούμε την εποχή που οι γονείς ακυρώνανε μέρες παιχνιδιού, πάρτυ, γενέθλια επειδή ήταν πολύ απασχολημένοι και νιώθοντας τα συναισθήματα εκείνου του παιδιού, και επιτρέψετε στον εαυτό σας να βιώσει εκείνο το παλιό γεγονός και να το μετατρέψει, να το θεραπεύσει, σήμερα θα μπορούσατε να διαχειριστείτε ένα ανάλογο περιστατικό χωρίς να θυμώνετε ή να χαλάει η διάθεση σας. Προσπαθήστε να μείνετε με τα έντονα συναισθήματα εκείνου του μικρού παιδιού, να σταθείτε δίπλα του και να το ρωτήσετε πως αισθάνεται, πως μπορείτε να το στηρίξετε, και τι χρειάζεται από εσάς σήμερα. 

Δώστε σήμερα στο παιδί εκείνο αυτά που δεν πήρε όταν τα χρειαζόταν. 

Τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους είτε διότι τους απαγορευόταν είτε γιατί ήταν πολύ έντονα και δεν μπορούσαν να τα εκφράσουν. Γι’ αυτό σήμερα ενθαρρύνουμε τα παιδιά, τους επιτρέπουμε να εκφράζουν τα συναισθήματα τους χωρίς να τα τιμωρούμε και χωρίς να τα ελέγχουμε. Τα συναισθήματα θετικά ή αρνητικά τα έχουμε για να τα βιώνουμε και να τα εκφράζουμε. Τα καταπιεσμένα συναισθήματα συνήθως υπάρχουν κάπου στο σύστημα μας καταπιεσμένα και κάποτε με κάποιο τρόπο θα εκφραστούν, αλλά αυτό θα συμβεί με πολύ άσχημο και επώδυνο τρόπο. 

Συνδεθείτε με την χαρά της παιδικής ηλικίας.

Η ενήλικη ζωή μας σίγουρα έχει πολλές ευθύνες αλλά το να ξέρουμε να χαλαρώνουμε και να συνδεόμαστε με το παιχνιδιάρικο κομμάτι του εαυτού μας είναι και τα δύο ουσιαστικά συστατικά της καλής ψυχικής υγείας. Εάν η παιδική σας ηλικία δεν έχει θετικές εμπειρίες, με το να γυρίσετε πίσω και να συνδεθείτε με την παιχνιδιάρικη πλευρά εκείνης της εποχής και να δώσετε χρόνο για χαρά και παιχνίδι μπορούν να θεραπεύσουν τον πόνο που σαν παιδί είχατε ανάγκη και σας έλειψαν. Είναι επίσης σημαντικό να μάθετε να απολαμβάνετε τις μικρές χαρές όπως μία βόλτα, ένα παιχνίδι με τον/την σύντροφο ή τα παιδιά, να γελάτε με φίλους. και άλλα παρόμοια. Ο,τιδήποτε κάνετε για να δημιουργείτε μία ευχάριστη στιγμή χαράς και ευχαρίστησης στη ζωή σας μπορεί να βοηθήσει να διορθώσετε τα άσχημα συναισθήματα από το παρελθόν και να ξανά ενεργοποιήσετε τα θετικά  συναισθήματα της νεανικής σας ζωής. 

Θεραπεία δεν σημαίνει πάντοτε ότι φτάνω σε ένα συγκεκριμένο τέλος, μπορεί να είναι η αρχή ενός ταξιδιού. Ξεκινήσατε την διαδικασία και φτάσατε στο εσωτερικό παιδί σας.  Τώρα μπορείτε να ξετυλίξετε τα γεγονότα, να αποκτήσετε μια καινούργια συνειδητότητα για το πώς να βοηθήσετε το παιδί (το παιδικό σας κομμάτι) να κινηθεί μπροστά αφήνοντας πίσω τις επώδυνες εμπειρίες. 

Μπορείτε επίσης να μάθετε να είστε περισσότερο αυθόρμητοι και μ’ ένα παιχνιδιάρικο τρόπο να αντιμετωπίζετε την ζωή που έχει να σας προσφέρει πάρα πολλά μένοντας συντονισμένοι με το εσωτερικό παιδί. Μπορείτε να αποκτήσετε εμπιστοσύνη και ώθηση για καινούριες εμπειρίες. Ενδυναμώστε την σύνδεση που αποκτήσατε με το να συνεχίσετε να αφουγκράζεστε το παιδικό σας κομμάτι προσφέροντας του αγάπη και συμπόνια και δουλεύοντας να θεραπεύσετε οποιαδήποτε πληγή έχει μείνει ανοικτή. 

Το παλιό τραύμα μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Ο θεραπευτής που γνωρίζει δημιουργεί ένα ασφαλές πλαίσιο για το θεραπευόμενο ξεκινώντας αυτό το συναισθηματικό ταξίδι και μαθαίνοντάς τον βοηθητικές στρατηγικές για τη θεραπεία του μικρού παιδιού. Ο θεραπευτής αναγνωρίζει πως οι παιδικές εμπειρίες και άλλα γεγονότα του παρελθόντος μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή σας, τις σχέσεις και πρώτα απ’ όλα την ευεξία σας, όμως δεν είναι όλοι οι μέθοδοι θεραπείας ίδιες. Η θεραπεία που σέβεται το παιδικό κομμάτι του θεραπευόμενου και δεν το ξανά τραυματίζει αλλά το υποστηρίζει και του δείχνει καινούργιους δρόμους αυτοπραγμάτωσης μπορεί να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να αποκτήσει καινούριες και χρήσιμες εμπειρίες για την καθημερινότητα του. 

Όταν η ανάγκη για αγάπη, αναγνώριση, συμπαράσταση και άλλες μορφές συναισθηματικής υποστήριξης δεν έχουν εκπληρωθεί στην παιδική ηλικία, τότε το τραύμα συνεχίζει να επηρεάζει την ενήλικη ζωή μας. Αλλά δεν είναι ποτέ αργά για να το θεραπεύσουμε μαθαίνοντας να φροντίζουμε το εσωτερικό παιδί. Μπορούμε να έχουμε μια ευτυχισμένη ενήλικη ζωή με καινούργιες όμορφες εμπειρίες, αυταξία, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, ηρεμία και αγάπη για τον εαυτό μας. 

Χριστουγεννιάτικα ψώνια με τα παιδιά!

Η περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι η εποχή κατ’ εξοχήν των αγορών. Είναι η περίοδος του χρόνου που οι άνθρωποι ψωνίζουν δώρα και τρόφιμα των εορτών. Είναι επίσης η εποχή που τα παιδιά παρακαλούν, κλαψουρίζουν, κάνουν φασαρία και θυμώνουν στα εμπορικά κέντρα και στα καταστήματα. Εδώ θα πούμε μερικούς τρόπους ώστε τα ψώνια να γίνουν ευχάριστα και γιατί όχι και διασκεδαστικά. Κατανοήστε τι πραγματικά συμβαίνει. Τυπικά, δεν είναι τα ψώνια για τα οποία  τα μικρά παιδιά διαμαρτύρονται, αλλά το στρεσογόνο περιβάλλον που δημιουργείται από τους γονείς που κάνουν τα ψώνια των εορτών κάτω από πίεση και σαν αγγαρεία. Σε συνδυασμό με αυτό είναι και η διάρκεια αυτών των εξορμήσεων που ξεπερνάει τα όρια της υπομονής τους. Έτσι υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να κάνουμε αυτές τις εξόδους ήρεμες. Προγραμματίστε τις εξορμήσεις για ψώνια σαν ένα γεγονός εορταστικό και όχι σαν υποχρέωση. Αυτή είναι μία σπουδαία χρονική στιγμή για να επιτύχετε δύο πράγματα ταυτόχρονα: να κάνετε τα ψώνια σας και να περάσετε χρόνο με τα παιδιά σας. Τα μαγαζιά είναι όμορφα στολισμένα για τις γιορτές, έτσι πάρτε το χρόνο σας και απολαύστε τες μαζί με τα παιδιά. Σταματήστε για μία σοκολάτα, ένα σνάκ ή ένα χυμό. Όταν εσείς έχετε μία χαρούμενη και διασκεδαστική διάθεση αυτό νοιώθουν και τα παιδιά σας και είναι και αυτά ήρεμα και χαρούμενα. Δώστε περισσότερο χρόνο στα ψώνια. Όταν δεν βιάζεστε, εσείς και το παιδί σας θα είσαστε πιο χαλαροί και θα περάσετε πολύ καλύτερα. Κάνετε προκαταβολικά μία λίστα, σχεδιάστε τη διαδρομή και ανακοινώστε τη στο παιδί σας έτσι ώστε να γνωρίζει τι θα συμβεί. Το να ψάχνετε σε ποιο μαγαζί να πάτε, τι επιλογές θα κάνετε και να δείχνετε μία αναποφασιστικότητα κάνει το παιδί σας νευρικό και έτοιμο να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Απασχολείστε  το παιδί. Δείξτε του όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα στα ράφια. Καινούργια πράγματα να δει και να μυρίσει υπάρχουν παντού γύρω. Τα μεγαλύτερα παιδιά αγαπούν να βοηθούν στα πράγματα που γνωρίζουν. Μπορούν να επιλέξουν καλύτερα, βρίσκουν μόνα τους πράγματα που τους αρέσουν. Αν το παιδί είναι σε ηλικία που γράφει και διαβάζει μπορεί να φτιάξει μόνο του την δική του λίστα. Βρείτε τρόπους να κάνετε διασκέδαση τα ψώνια. Κάντε το με ασφάλεια και άνεση. Χρησιμοποιείστε καροτσάκι και οτιδήποτε για να μεταφέρετε τα μικρά παιδιά για να μη κουράζονται Σεβαστείτε τις επιθυμίες  του παιδιού. Μία απλή αναγνώριση μπορεί να βοηθήσει: yummy. Αυτά τα μπισκότα είναι πράγματι ωραία. Εξηγείστε σε αυτή τη δήλωση χωρίς επίπληξη και φωνές γιατί δεν θα τα αγοράσετε και μπορείτε να πείτε:Όταν πάμε σπίτι θα φτιάξουμε τα δικά μας μπισκότα που θα είναι ακόμη πιο ωραία. Δημιουργείστε μία λίστα ευχών. Όποτε το παιδί λέει ότι θέλει κάτι σημειώστε το σε χαρτί και όχι απλά να του πείτε ότι θα το θυμόσαστε. Έτσι γίνεται μία λίστα και όταν τη βλέπει το παιδί αφ’ενός σταματάει να λέει κάθε φορά ότι θέλει αλλά βλέπει πως αλλάζει γνώμες. Αποφύγετε να δημιουργείτε γκρίνιες. Πείτε στο παιδί εκ των προτέρων τι διατίθεστε να αγοράσετε και τι όχι πριν μπείτε στο κατάστημα. Εάν μπορείτε, επιτρέψετε του να διαλέξει κάτι μικρό όταν ψωνίζετε. Εάν αυτό επαναλαμβάνεται και γίνει ρουτίνα, το παιδί σας θα μάθει να μη ζητάει συνέχεια ότι βλέπει. Το καλύτερο, φυσικά, είναι να έχετε αποφασίσει από πριν τι συγκεκριμένα θα αγοράσετε και με αυτό τον τρόπο και είσαστε ήρεμοι και έχει ένα σκοπό η βόλτα. Να έχετε μόνιμους κανόνες και να τους υπενθυμίζετε στο παιδί πριν τη βόλτα. Θα ήταν καλό να γράψετε τους 3-4 βασικούς κανόνες που ισχύουν όταν βγαίνετε για ψώνια. Βάλτε τους κανόνες κάπου, για παράδειγμα στο μπαρμπρίζ του αυτοκινήτου ή στη τσέπη σας. Μη παίρνετε μαζί σας ένα κουρασμένο παιδί. Αποφύγετε να σχεδιάζετε ψώνια κοντά στις ώρες που το παιδί συνήθως ξεκουράζεται ή πηγαίνει για ύπνο. Τα κουρασμένα παιδιά είναι πιο άτακτα και ανυπάκουα. Αυτό κάνει τους γονείς περισσότερο νευρικούς, πράγμα το οποίο, μετατρέπει τη βόλτα σε μαρτύριο. Μη πηγαίνετε για ψώνια τις ώρες αιχμής. Εάν είναι δυνατόν, προγραμματίστε τα ψώνια σε ώρες που τα καταστήματα δεν είναι πολύ γεμάτα από κόσμο. Περισσότερος κόσμος σημαίνει μεγάλες ουρές αναμονής και εκνευρισμό. Ένα ήσυχο, λιγότερο πολυπληθές κατάστημα θα βοηθήσει να μην αισθανθείτε άγχος.  

Χριστούγεννα και πάλι μαζί με τα παιδιά!

Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές είναι παραδοσιακά μία περίοδος ηρεμίας και ευτυχίας στο σπίτι του καθενός μας. Παρ’όλα αυτά εμείς νοιώθουμε αγχωμένοι και ότι είναι μία περίοδος με πολλές υποχρεώσεις, κυρίως οικονομικές, και τόσα πολλά να γίνουν με αποτέλεσμα το χάος και την τρέλα. Το να προγραμματίσετε τον χριστουγεννιάτικο προϋπολογισμό λαμβάνοντας υπ’όψιν σας την ευχαρίστηση των παιδιών, σας κάνει να αισθάνεστε συγκλονισμένοι με το τι θα συμβεί. Δεν χρειάζεται να αισθάνεστε αγχωμένοι γιατί υπάρχουν οι τρόποι να έρθει η ηρεμία και η χαρά πάλι στο σπίτι σας αυτά τα Χριστούγεννα. Θα εξηγήσουμε πως θα δημιουργήσετε τις σωστές προσδοκίες στα παιδιά.


Κάθε χρόνο κάθε παιδί περιμένει αυτές τις ημέρες για να πάρει δώρα. Εμείς, λοιπόν, από την αρχή του χρόνου έχουμε καθορίσει πόσα δώρα μπορούμε να του προσφέρουμε και περίπου ποιας αξίας. Με αυτό τον τρόπο το παιδί ξέρει τι προσδοκίες μπορεί να έχει και έτσι αποφεύγουμε τις έντονες αντιδράσεις της τελευταίας στιγμής. Εμείς, επίσης, δεν αισθανόμαστε την πίεση του να δώσουμε πολλά και να αγχωθούμε ή να βγούμε από τον προϋπολογισμό μας.
Κάτι που μπορούμε να κάνουμε μαζί με τα παιδιά μας είναι να κάνουμε διάφορα χειροποίητα διακοσμητικά για να στολίσουμε το σπίτι μας για να δείχνει όμορφο και να μη ξοδεύουμε πολλά λεφτά. Κάτι πολύ απλό είναι να καρφιτσώσουμε ξερά γαρύφαλλα πάνω σε ένα πορτοκάλι, κάτι που εκτός από όμορφο είναι και μυρωδάτο για το χώρο μας.


Ένας ωραίος τρόπος για να ξεπεράσετε το άγχος των εορτών είναι επίσης να περάσετε χρόνο με την οικογένεια σας. Οι γονείς είναι καλό να προγραμματίζουν χρόνο με τα παιδιά τους και να κάνουν διάφορες δραστηριότητες μαζί τους. Μία δραστηριότητα είναι να φτιάξετε μαζί τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, κουλουράκια, κ.ά. Μερικά από αυτά μπορείτε να τα κάνετε δώρο, για παράδειγμα τα παιδιά να δώσουν στους δασκάλους ή μπισκότα στους συμμαθητές τους. Αυτή η δραστηριότητα είναι και σπουδαία γιατί περνάτε χρόνο μαζί σαν οικογένεια αλλά και δεν ξοδεύατε χρήματα.


Τελευταίο και το πλέον σημαντικό, είναι να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας και στα παιδιά σας τι είναι αυτό για το οποίο γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες. Άσχετα αν είσαστε θρησκευόμενοι ή όχι, οι ημέρες των εορτών είναι μία σπουδαία περίοδος του χρόνου για να γιορτάσετε μαζί με την οικογένεια και να μοιραστείτε τις όμορφες αναμνήσεις σας από προηγούμενα Χριστούγεννα.

Θυμίστε στα παιδιά σας πόσο πολύ αξίζουν τα ίδια και πόσο αξίζουν και οι άλλοι άνθρωποι και έτσι εκμεταλλευτείτε τις γιορτές να αναπτύξουν τις αρετές της εμπιστοσύνης και της συμπόνοιας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΤΙΣΕΤΕ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ;

Ποιο είναι το μυστικό για να δημιουργηθεί μια υγιής σχέση; Η απάντηση είναι η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ. Η συναίσθηση είναι κάτι που λείπει από τον κόσμο μας. Όταν προσπαθείτε να βοηθήσετε το παιδί σας κατά την διάρκεια ενός ξεσπάσματος ή να συμπαρασταθείτε σ΄έναν συναισθηματικό έφηβο, η συναίσθηση είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το βασίλειο της κατανόησης και υπομονής μεταξύ εσάς και αυτών γύρω σας. Πώς το καταφέρνουμε αυτό; Όλοι έχουμε ακούσει τον χρυσό κανόνα που λέει ότι πρέπει να κάνουμε στους άλλους ότι θα θέλαμε οι άλλοι να κάνουν σε μας. Η σύγχρονη επιστήμη λέει πλέον γι΄αυτόν τον κανόνα «κάνε στους άλλους ότι εκείνοι θέλουν από μας να τους κάνουμε». Προερχόμαστε από διαφορετικά περιβάλλοντα κι έχουμε διαφορετικές ανάγκες, έτσι λοιπόν είναι αναγκαίο να το λαμβάνουμε υπ΄όψιν μας καθώς κάνουμε σχέσεις ο ένας με τον άλλον. Η πραγματική συναίσθηση είναι αυτή που κάποιος μπαίνει πραγματικά και με σεβασμό στην θέση του άλλου που είναι μοναδική. Έτσι κατανοεί κάποιος πως αισθάνεται και σκέπτεται ο άλλος και πως θα έπρεπε ν΄ανταποκριθεί. Η συναίσθηση είναι αυτό που δεν σας κάνει μόνο καλούς αλλά είναι καλό για σας. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τις υγιείς σχέσεις γιατί χωρίς συναίσθηση είμαστε συναισθηματικά κουφοί. Οι γονείς πρέπει να είναι ακροατές με συναίσθηση με τα παιδιά τους και να δίνουν το παράδειγμα. Μη λέτε στα παιδιά σας να έχουν συναίσθηση, δείξτε τους πώς να είναι. Και τα παιδιά μπορούν να το μάθουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Έτσι την επόμενη φορά που θα έχει έκρηξη θυμού μη το αγνοήσετε ούτε να του φωνάξετε. Απλά ακούστε το, εκτιμήστε πώς  αισθάνεται και βοηθήσετε το να διαχειριστεί το συναίσθημα που έχει τη δεδομένη στιγμή. Αυτή η συμπεριφορά θα τα βοηθήσει να ηρεμήσουν και να καταλάβουν τι τους συμβαίνει χωρίς ενοχές. Η συναίσθηση είναι βασική για να γίνουν οι ανθρώπινοι δεσμοί τέτοιοι ώστε να δίνει στη ζωή μας αξία.  

ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ.

Πολλές οικογένειες  βιώνουν αυτή την κατάσταση κάθε χρόνο. Είναι σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα, ή μπορείτε να το πείτε «συνέπεια των Χριστουγέννων» και δεν είναι πάντα όμορφο. Τα Χριστούγεννα είναι σαν την χώρα της φαντασίας και των ονείρων όταν είσαστε παιδί. Προκαλεί έντονα συναισθήματα στα παιδιά όλη αυτή η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων με τα πολύχρωμα στολίδια, τα φωτάκια, το δέντρο, τις ταινίες, τις μουσικές. Μετά είναι όλα αυτά τα δώρα τα οποία ανοίγει μετά από ημέρες αγωνίας και περιέργειας τι κρύβουν τα όμορφα στολισμένα κουτιά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Τα Χριστούγεννα παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή του κάθε παιδιού και του γονέα. Η έξαψη των χριστουγεννιάτικων ημερών μπορεί να διαρκέσει μέρες, αλλά μετά όλη αυτή την έξαψη, μπορεί να έρθει η μελαγχολία. Σαν γονιός, είναι καλύτερα να προετοιμάσετε τον εαυτόν σας για τις θλιβερές ημέρες του Ιανουαρίου και την αγωνία των παιδιών που είναι πολύ κουρασμένα και σε υπερδιέγερση. Πιθανότατα θα αντιμετωπίσετε περισσότερες μάχες μεταξύ των αδελφών, περισσότερες δυσαρεστημένες κραυγές για τα καθημερινά πράγματα που φαίνονται διογκωμένα και τεράστια.  Αυτό συμβαίνει γιατί κατά την διάρκεια των εορτών έχουν πραγματικά εξαντληθεί. Επιστρέφοντας στην καθημερινότητα μετά τις εορτές, μπορεί να είναι δύσκολα και για τα παιδιά και για τους γονείς. Μετά τον ενθουσιασμό, όταν η μελαγχολία έρχεται, θα το αναγνωρίσετε. Τα παιδιά θα παραπονούνται ότι όλα είναι βαρετά και πρέπει να κάνουν ξανά τα πράγματα που δεν τους πολυαρέσουν και για σας θα είναι δύσκολο να το διαχειριστείτε. Άραγε, πως προετοιμάζεστε και πως το διαχειρίζεστε; Η απάντηση είναι εύκολη. Απλώς κάντε μερικά σχέδια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προετοιμαστείτε και να κάνετε την μετάβαση στην κανονική ζωή ευκολότερα. Να μερικές ιδέες. Καθιερώστε  ένα πρόγραμμα για καθημερινούς στόχους.Εσείς είσαστε ο ειδικός που θα στηρίξετε την κατάσταση, εσείς σαν γονιός κάνετε στον εαυτό σας μία χάρη εάν σιγουρέψετε τα παιδιά σας ώστε να ξέρουν τι να περιμένουν. Καθιερώστε τις ώρες για κάθε τι όπως την ώρα του φαγητού, του μπάνιου, του ύπνου. Να είστε απόλυτοι για την ώρα του ύπνου και να μην επιτρέπετε στα παιδιά να το συζητήσουν ή να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι άλλο από αυτό. Εάν για παράδειγμα η ώρα για το κρεββάτι είναι στις 9μμ, μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να χαλαρώσουν πριν φτάσει αυτή η ώρα, έτσι θα είναι έτοιμα να κοιμηθούν. Κάνετε μία γνώριμη και εύκολη δραστηριότητα μαζί τους. Προσπαθήστε να διαβάσετε ιστορίες, ή να ζωγραφίσετε ή να φτιάξετε το αγαπημένο τους αεροπλανάκι. Περάστε χρόνο μαζί κοιτάζοντας τις φωτογραφίες των διακοπών στο computer σας. Ή αν έχετε φωτογραφίες από προηγούμενες χρονιές σε άλμπουμ ή μπορείτε να φτιάξετε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες. Βοηθήστε τα να χαλαρώσουν πριν την ώρα του ύπνου. Το να κρατάτε τις ώρες του φαγητού και του μπάνιου σταθερές κάθε μέρα βοηθάει τα παιδιά να επανέλθουν στη ρουτίνα. Περάστε ξεχωριστό χρόνο με κάθε παιδί. Εάν υπάρχουν στο σπίτι πάνω από ένα παιδί, δώστε χρόνο στο καθένα χωριστά και μείνετε μόνοι μαζί του. Αυτή θα είναι η δική σας ώρα και τίποτα δεν θα τη διακόπτει. Αφήστε το κινητό σε άλλο δωμάτιο όταν είστε με το παιδί σας για να μιλήσετε. Υπενθυμίστε του πόσο πολύ το αγαπάτε και ότι ενδιαφέρεστε για ότι του συμβαίνει μέσα στη μέρα. Συζητήστε για οτιδήποτε εκείνο θέλει και απλώς ακούστε το. Θα εκπλαγείτε με τα πράγματα για τα οποία θέλουν να συζητήσετε. Κάντε πρόγραμμα για εξωτερικές δραστηριότητες. Ο χειμώνας σίγουρα είναι δεσμευτικός για πολλές δραστηριότητες, αλλά προσπαθήστε να βρείτε πράγματα να κάνετε με το παιδί σας. Σε ένα πάρκο ή σε μία ταινία ίσως. Δεν φαντάζεστε πόσο ωραία μπορείτε να περάσετε κάνοντας απλά πράγματα με τα παιδιά. Μπορείτε επίσης να καλέσετε δύο φίλους τους και να οργανώσετε κάποια δραστηριότητα. Όλα αυτά είναι εύκολα πράγματα για να γίνουν και να βοηθήσετε τα παιδιά σας να επανέλθουν στο φυσιολογικό από την έξαψη των Χριστουγεννιάτικων διακοπών και να τα προετοιμάσετε για να επιστρέψουν στην καθημερινή ρουτίνα του σπιτιού. Όλα αυτά είναι απλά και πετυχαίνουν αρκεί εσείς να μπορείτε να τα εφαρμόσετε. Σαν γονείς όλοι μαθαίνουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε με οποιαδήποτε συμπεριφορά. Όση κι αν είναι η αναταραχή μέσα στο σπίτι παραμείνετε ήρεμοι, τα παιδιά θα κουραστούν και θα ηρεμήσουν. Μη τους ανατροφοδοτείται τον εκνευρισμό με τον δικό σας.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΗΡΩΕΣ;

Υπάρχει σίγουρα πληθώρα υπέρ ηρώων σε κινούμενα σχέδια και ταινίες στις ημέρες μας. Και ενώ πολλοί ενοχλούνται από την ποσότητα αυτών, για τους γονείς, οι ταινίες με υπέρ ήρωες  είναι μεγάλη βοήθεια. Γιατί; Για ένα πολύ απλό λόγο: οι υπέρ ήρωες είναι σπουδαίοι για τα παιδιά. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΗΡΩΕΣ Οι υπέρ ήρωες υπήρχαν γύρω μας από την απαρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αρχαία Ελληνική γραμματεία είναι γεμάτη από ήρωες. Από τον Ηρακλή και τον Θησέα έως τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα. Σε όλους τους πολιτισμούς υπήρχαν ήρωες. Αυτός είναι ο λόγος που οι σημερινοί ήρωες μας φαίνονται τόσο φυσικοί στον καθένα, περιλαμβανομένων των παιδιών. Είναι κάποιος, που ο ανθρώπινος αγώνας στηρίζεται όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και χρειαζόμαστε μία στήριξη για να πάμε παρακάτω. Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ Χωρίς διάθεση να δούμε φιλοσοφικά το ζήτημα, αλλά ο αγώνας μεταξύ καλού και κακού είναι καθαρά ανθρώπινη δημιουργία. Τα ζώα δεν έχουν αυτή την οπτική στη συμπεριφορά τους σαν καλή ή κακή. Μόνο οι άνθρωποι. Τα παιδιά μαθαίνουν για την σχέση του καλού και του κακού  σχετικά νωρίς στη ζωή τους και δεν είναι τόσο δύσκολο να εξηγηθεί η διαφορά μεταξύ τους, αλλά το να τους το υπενθυμίζετε που και που είναι μία καλή ιδέα. Οι υπέρ ήρωες το κάνουν αυτό τέλεια. Το κάνουν χωρίς να φαίνεται ότι κάνουν κατήχηση και συχνά με πολύ λεπτό τρόπο να πετύχουν το ζητούμενο. Αργότερα, όταν τα παιδιά αρχίζουν να μεγαλώνουν και όταν χρειαστεί να μάθουν για τον γκρίζο κόσμο μας, οι υπέρ ήρωες είναι ακόμη εκεί, τουλάχιστον μερικοί από αυτούς. Πολλοί σύγχρονοι, και όχι μόνο, υπέρ ήρωες δουλεύουν για να μας δείξουν τον κόσμο όπως πραγματικά είναι στην πραγματικότητα, ένα γκρίζο κόσμο όπου οι γραμμές μεταξύ του καλού και του κακού είναι συχνά θολές. ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΑΛΛΟΥΣ Όταν ξεπεράσετε όλες τις τύψεις για τη φύση του καλού και του κακού, κατά κανόνα σχεδόν, θα βρείτε ότι οι υπέρ ήρωες υπάρχουν για να βοηθούν άλλους ανθρώπους. Ίσως να μη λειτουργούν με ενσυναίσθηση τόσο όσο θα ήταν επιθυμητό σε ένα ιδανικό κόσμο, αλλά η διάθεση τους να βοηθήσουν είναι αδιάψευστη. Για ένα παιδί, το να μάθει την αρετή να βοηθάει τους άλλους μόνο καλό αποτέλεσμα έχει. Αντίθετα, αν δει ότι γίνεται κάτι άδικο, το παιδί σας θα αντιδράσει. Κάποια φορά ίσως μπλέξει αλλά θα ξέρετε ότι κάνει το σωστό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευγενικό από το να υπερασπίζεται κάποιος έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει μόνος του τον εαυτό του. Αυτό ακριβώς κάνουν οι υπερήρωες. Δεν μένουν απαθείς όταν βλέπουν ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Είναι η προσπάθεια και η δράση για να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο τόπο. Η  ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΤΟΜΟΥ Μία ζωτικής σημασίας πτυχή των περισσοτέρων ηρώων που τα παιδιά μας αγαπούν και εμείς συχνά παραβλέπουμε είναι ότι οι υπερήρωες είναι συχνά κανονικοί άνθρωποι οι οποίοι απλώς τυγχάνει να έχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Έχουν τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες, όπως όλοι οι συνηθισμένοι άνθρωποι στη γειτονιά σας. Αυτό είναι μεγάλο μάθημα για τα παιδιά, να καταλάβουν ότι οι συνηθισμένοι άνθρωποι είναι ικανοί για εξαιρετικά κατορθώματα που αλλάζουν τον κόσμο προς το καλύτερο. Οι άνθρωποι που θεραπεύουν τις ασθένειες ή εξερευνούν το διάστημα είναι καθημερινοί άνθρωποι που τυγχάνει να κάνουν σπουδαία πράγματα πότε πότε. Είναι φανταστικό μάθημα για να μάθουν τα παιδιά μας. ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΡΩΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ… Ένα μεγάλο κομμάτι του θέματος των υπερηρώων είναι ότι με διάφορες δραστηριότητες μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να «γίνουν»υπερήρωες για λίγο. Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια του παιγνιδιού, ένα παιδί μπορεί να προσποιηθεί τον υπερήρωα και να προσπαθήσει να κάνει όσα σπουδαία πράγματα μπορεί να σκεφτεί. Το να ντυθεί σαν υπερήρωας είναι επίσης κάτι απολύτως φυσικό. Να φορέσει ένα μπλουζάκι που πάνω έχει την φωτογραφία ένός ήρωα είναι επίσης σπουδαίο για ένα παιδί. Το να του διαβάζετε ή να διαβάζει για τους ήρωες είναι καλό και του οξύνει την φαντασία. Αν το παιδί σας θέλει να είναι υπερήρωας πότε πότε, επιτρέψτε του να είναι. Και στην πραγματικότητα, ενθαρρύνετέ το!!  

10 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ

Το να βοηθάμε τους μαθητές να αισθάνονται συμπόνια για τους άλλους και να ανταποκρίνονται με γενναιοδωρία είναι ένα χαρακτηριστικό που οι γονείς στο σπίτι και οι  δάσκαλοι στη τάξη μπορούν να καλλιεργήσουν. Μέσω του εθελοντισμού, στρατηγικών  επικοινωνίας και μαθημάτων μέσα στην τάξη, οι μαθητές μπορούν να μάθουν πόσο σημαντικό ρόλο  παίζουν είτε σαν μαθητές στις κοινότητες τους είτε σαν πολίτες του κόσμου. Εδώ θα πούμε μερικούς απλούς, διασκεδαστικούς τρόπους για να τους χρησιμοποιήσετε στο σπίτι ή μέσα στην τάξη έτσι ώστε να ξεκινήσετε :  
  1. Κάντε τους μαθητές σας να κρατούν ημερολόγιο ευγνωμοσύνης
Η απλή πράξη του να κρατάνε σημειώσεις για αυτά που αισθάνονται ευγνώμονες μπορεί να έχει μία βαθιά επίδραση στο ψυχισμό τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι με το να κρατούν σημειώσεις τα παιδιά, τους επιτρέπει να αναγνωρίζουν το νόημα των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω τους και δημιουργούν έτσι το νόημα της ζωής. Μέσω της γνώσης και της ευγνωμοσύνης για το καλό που συμβαίνει στη ζωή τους, τα παιδιά που κρατούν ημερολόγιο ευγνωμοσύνης θα κινητοποιηθούν να μοιράζονται περαιτέρω τα αγαθά τους με άλλους. Δεν χρειάζεται να το κάνουν κάθε ημέρα, αλλά η σταθερότητα παίζει ρόλο. Το εβδομαδιαίο γράψιμο 3 ή 5 πράξεων για τις οποίες νοιώθουν ευγνωμοσύνη μπορεί να τους εμπνεύσει για μία θετική αλλαγή.  
  1. Ένα cent μπορεί να έχει μικρή αξία σε μία οικογένεια ή σε μία χώρα. Αλλά για μία άλλη οικογένεια ή σε μία άλλη χώρα πολλά cents μπορούν να αγοράσουν ένα μολύβι, ένα τετράδιο και να ανοίξουν την πόρτα στη γνώση. Ζητήστε από τους μαθητές να μαζεύουν κέρματα από το σπίτι για να μπορούν να τα δωρίσουν σε άλλους ανθρώπους που έχουν ανάγκη ή να κάνουν δωρεές σε οργανισμούς. Μπορεί αυτή η πράξη να δώσει ελπίδα και ευκαιρίες για μόρφωση σε άλλους μαθητές οπουδήποτε χρειάζεται. Στους μαθητές που ασχολούνται με τον τομέα δωρεά, δώστε περισσότερες πληροφορίες για το πως μπορούν να δραστηριοποιηθούν με την υποστήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Με την κατανόηση έρχεται η ανοχή και η συμπόνια και τελικά μία βαθύτερη εμπειρία γνώσης.
 
  1. Συγκεντρώστε τρόφιμα ή είδη πρώτης ανάγκης και υγιεινής.Το να συγκεντρώνουμε πράγματα για την τράπεζα τροφίμων και πρώτης ανάγκης και υγιεινής είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους ώστε οι μαθητές να εξυπηρετούν την κοινότητα. Οι νεαροί μαθητές ίσως δεν γνωρίζουν από νομοθεσία αλλά σίγουρα γνωρίζουν τι σημαίνει ένα γεμάτο στομάχι και στεγνή πάνα. Αν ψάξετε στο διαδίκτυο, θα βρείτε σίγουρα οργανώσεις που χρειάζονται φαγητό για να το διανείμουν σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη ή αν κοιτάξουν γύρω τους να συναντήσουν τέτοιους συμπολίτες μας. Επίσης κάποιες οργανώσεις έχουν ανάγκη από την  φυσική παρουσία και εργασία και γενικά κάπου είναι καλοδεχούμενη η προσφορά τους.
Όταν τα παιδιά σας βοηθούν σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, υπάρχει η δυνατότητα  να ενσωματώσουν σχεδόν κάθε ευκαιρία προσφοράς. Ανάλογα την ηλικία αρχίζοντας από τα νήπια αναθέστε ανάλογες εργασίες προσφοράς, από το να ξεχωρίζουν κουτάκια αν είναι πολύ μικρά έως να μοιράζουν φαγητό σε μεγαλύτερη ηλικία.  
  1. Ζητήστε από τα παιδιά να πάρουν συνέντευξη από κάποιον που θεωρούν σπουδαίο στην κοινότητα τους.
Ανακαλύψτε μέσα από συζήτηση μέσα στη τάξη ποιες είναι οι κοινωνικές αξίες που είναι σημαντικές γι’ αυτούς και την οικογένεια τους. Μετά αναθέστε στο κάθε μαθητή σας να πάρει συνέντευξη από κάποιον που θαυμάζουν ο οποίος με τις ιδέες του θα αλλάξει ή θα προσφέρει κάτι σημαντικό  στον κόσμο μας. Μπορεί να είναι ο αστυνομικός που τον κάνει να νοιώθει ασφαλής, κάποιος από την οικογένεια που τον ξεχωρίζει και τον λατρεύει, και αυτό θα το ανακαλύψει το παιδί με την συζήτηση. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να βιντεοσκοπήσουν την συνέντευξη. Τα video μπορούν να μοιραστούν στη τάξη, στο σχολείο ή να ανέβουν στο διαδίκτυο.  
  1. Προτρέψτε τους μαθητές να γράψουν φιλοφρονητικά λόγια στους συμμαθητές τους.
Η φαινομενικά μικρή πράξη του πάρε – δώσε με εγκάρδιο τρόπο,η γνήσια φιλοφρόνηση από τους συμμαθητές μπορεί να πάει παρά πέρα την αύξηση του πνεύματος γενναιοδωρίας. Για να λάμψει αυτή η φωτιά της ευτυχίας, δώστε σε κάθε μαθητή 3 ονόματα μαθητών σε ένα χαρτί. Αφού οι μαθητές γράψουν τα καλά λόγια για τους συμμαθητές τους, καλέστε τους να μαζευτούν και να ανοίξουν τα χαρτιά τους, να διαβάσουν τι έγραψαν και για ποιόν έτσι ώστε να μπορέσει να τους ευχαριστήσει προσωπικά για τα καλά λόγια.  
  1. Προτρέψτε τους να σχεδιάσουν ένα σχολείο για μαθητές που έχουν ανάγκη.
Για να βοηθήσετε τα παιδιά να καταλάβουν τις φιλανθρωπικές προσπάθειες και το ρόλο τους σαν πολίτες του κόσμου, διδάξτε τα πως μπορούν να σχεδιάσουν τα ίδια το σχολείο των ονείρων τους στο οποίο θα ευημερούν. Τι είναι απαραίτητο για τη λειτουργία αυτού του σχολείου; Πως θα φθάνουν στο σχολείο; Τι συνήθειες και πολιτική πραγματικότητα πρέπει να λάβουν υπ΄όψιν τους πριν δημιουργήσουν αυτό το σχολείο; Εάν τα παιδιά σας εκτιμούν το δικό τους σχολείο ( και τους δασκάλους ), τότε μόνο θα μπορέσουν να μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως θα πρέπει να είναι το ιδανικό σχολείο σε όλο τον κόσμο.  
  1. Συγκεντρώστε είδη υγιεινής και καθαριότητας
Οτιδήποτε για την υγιεινή και καθαριότητα που χρειάζεται ένας άνθρωπος, όπως σαπουνάκια, και τα οποία θεωρούνται δεδομένα στα σπίτια των μαθητών, είναι καλό να το συζητήσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων μεμονωμένα ή στους οργανισμούς. Όταν εμπλέκουμε τα παιδιά μας με αυτό τον τρόπο, θα τους γίνει πιο εύκολο και έντονο να καταλάβουν πως οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ανάγκη μπορεί να μην έχουν ούτε οδοντόκρεμα ούτε σαπούνι, προϊόντα δεδομένα στη καθημερινότητα όλων όσων δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα.  
  1. Διδάξτε τα πως να γράψουν ένα ευχαριστήριο σημείωμα
Την εποχή των γρήγορων κειμένων επικοινωνίας, το χειρόγραφο ευχαριστήριο σημείωμα εξαφανίζεται. Συζητήστε με τα παιδιά  για τη διαφορά μεταξύ ενός γραμμένου ευχαριστηρίου σημειώματος για προσωπικούς λόγους και ενός τυπωμένου ή σταλμένου με e-mail για επαγγελματικούς λόγους. Επί πλέον, με το να γράψουν τα ίδια το σημείωμα είναι μία καλή γραπτή άσκηση ευγνωμοσύνης η οποία προωθεί τη γενναιοδωρία.  
  1. Ενισχύστε τα πολιτιστικά στοιχεία
Προτρέψτε τα παιδιά να εξερευνήσουν τον πολιτισμό της χώρας τους και κατόπιν  να γνωρίσουν και  άλλους πολιτισμούς. Να αναγνωρίσουν τις διαφορές και τις ομοιότητες των πολιτισμών μέσα από συζητήσεις και την  τέχνη. Οι μαθητές θα μπορέσουν να δεχτούν ή να απορρίψουν πολιτιστικά στοιχεία. Θα αρχίσουν να βλέπουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να είναι ίδιοι με τους άλλους. Μαζί, όλοι οι μαθητές θα κάνουν ένα ωραίο μωσαϊκό διαφορετικών πολιτισμών που θα αντιπροσωπεύονται στη κοινότητα.  
  1. Γιορτάστε μία ημέρα προσφοράς
Ο Martin Luther King Jr.  έλεγε : «Η σπουδαιότερη ερώτηση στη ζωή είναι, τι κάνεις για τους άλλους;». Βοηθήστε τα παιδιά να απαντήσουν σε αυτή την ερώτηση με το να δουλεύουν μαζί και να προασπίζουν τα δικαιώματα των πολιτών. Ανακαλύψτε περισσότερους τρόπους ώστε τα παιδιά να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για τους άλλους ανθρώπους. Κάντε τα να νοιώσουν ότι η συμπεριφορά τους επηρεάζει τον κόσμο τους και αυτό αλληλεπιδρά, ώστε να νοιώθουν κι αυτά καλά.

10 tips για να μεγαλώσετε ένα ευτυχισμένο παιδί.

  1. Εκφράστε ευγνωμοσύνη κάθε μέρα. Εάν καθιερώσετε την έκφραση της ευγνωμοσύνης σαν ρουτίνα στο σπίτι σας, ο καθένας θα αισθάνεται μεγαλύτερη την αίσθηση της ευχαρίστησης με τη ζωή όπως είναι.
  2. Ξοδέψτε εσείς και το παιδί χρόνο μαζί. Όταν δίνετε στο παιδί σας την αναπόσπαστη προσοχή σας σε κανονική βάση, αισθάνεται ότι είναι σημαντικό για σας. Η συνέπεια σε συγκεκριμένο χρόνο δημιουργεί την ευκαιρία για ομαλή επικοινωνία και δέσιμο.
  3. Δημιουργήστε ευκαιρίες για το παιδί να βοηθάει άλλα παιδιά. Η δημιουργία της προσφοράς κτίζει την συμπόνοια στο παιδί και δυναμώνει την αίσθηση του σκοπού ευρύτερα στο κόσμο.
  4. Ζητήστε από τα παιδιά σας να βρουν τις δικές τους λύσεις στα προβλήματα τους. Εάν λύνετε εσείς τα προβλήματα τους χάνουν την ευκαιρία να δυναμώσουν και να χτίσουν την προσαρμοστικότητα τους και την ανθεκτικότητα.
  5. Σιγουρευτείτε ότι τα παιδιά σας ξέρουν ότι η αγάπη σας γι΄αυτά δεν είναι τυχαία όταν πετυχαίνουν κάτι. Δείξτε στα παιδιά σας ότι τα αγαπάτε χωρίς όρους.
  6. Διευκρινίστε τι σας αγχώνει. Αν αυτά που κάνετε καθημερινά σας αγχώνουν συνεχώς, φροντίστε να κάνετε αλλαγές και να βρείτε λύσεις. Ίσως χρειάζεστε περισσότερο χρόνο, φροντίδα, γυμναστική, επικοινωνία, οργάνωση ή διαφορετική ρουτίνα.
  7. Ενθαρρύνετε τις ικανότητες / αρμοδιότητες. Από πολύ μικρή ηλικία επιτρέψτε στο παιδί σας να κάνει ότι μπορεί για το ίδιο. Αυτό θα του αναπτύξει την αίσθηση να είναι υπεύθυνο πράγμα το οποίο του ενισχύει την αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό.
  8. Η αυτοπεποίθηση μαθαίνεται. Διδάξετε το παιδί σας να δίνει σημασία στην εσωτερική φωνή του και να ξεχωρίζει τις σκέψεις που βοηθούν και ενισχύουν την αυτοπεποίθηση του.
  9. Γίνεται το παράδειγμα επιμονής και καρτερίας.Μοιραστείτε τις δικές σας μικρές προκλήσεις και τους θριάμβους σας με το παιδί σας. Αφήστε τα να δουν με το παράδειγμα πως διαχειρίζεστε τις καταστάσεις και την απογοήτευση σας.
  10. Μιλήστε με τα παιδιά σας για δυσάρεστα θέματα. Όταν επικοινωνείτε τα συναισθήματα σας για τα δύσκολα θέματα, μοιράζεστε τις αξίες σας.
 

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

psychotherapia
Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζει ένα σοβαρό γεγονός μέσα στο οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον ή απλώς πέφτει κάτω και κτυπάει, τότε η σωματική δομή που ρυθμίζει την βιολογία του παιδιού βρίσκεται σε σόκ, δηλαδή σε υπερδιέργεση όπως το ονομάζουμε στην ψυχολογία. Γεγονότα και καταστάσεις που δημιουργούν σὀκ στο παιδί επιφέρουν εμπόδια τόσο στην σωματική ανάπτυξη του όσο και στην συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη.   Πέρα από το να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και τι γίνεται στο σώμα του παιδιού όταν κάποιο σημαντικό γεγονός συμβαίνει, είναι ανάγκη να κατανοήσουμε και τα διαφορετικά στάδια ανάπτυξης του παιδιού. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι προσπαθεί ένα παιδί να χειριστεί σε κάθε στάδιο ανάπτυξης και πόσο και σε τι επηρεάζεται από ένα σόκ στο κάθε στάδιο.   Οι νευρολογικές έρευνες έδειξαν ότι το κατώτερο τμήμα του εγκεφάλου είναι αυτό που δημιουργεί τις δομές που κυριαρχούν στο ανθρώπινο σώμα και οι οποίες είναι πολύ ευάλωτες και αποδιοργανώνονται πρώτα κατά το τραυματικό σόκ. Το τμήμα αυτό του εκεφάλου ονομάζεται ερπετοειδής εγκέφαλος, είναι το πρώτο τμήμα που αναπτύσσεται στο παιδί και είναι το κέντρο της εμπειρίας για τους ενήλικες.   Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι τον τρόπο που επηρεάστηκε κάθε στάδιο ανάπτυξης και πως οργανώθηκε το νευρικό σύστημα απέναντι στο σόκ για να δουλέψουμε με την διαταραχή της επαφής και της επικοινωνίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν παρουσιαστεί το στρές και οι γονείς δεν αγγίξουν το παιδί να ηρεμήσει, αυτό μπορεί να έχει μακροχρόνια επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Επίσης ότι τέτοια σοβαρή και συνεχόμενη δυσλειτουργία μπορεί να είναι η αιτία γι’αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν διάσπαση. Το τραύμα μπορεί να προέλθει από γεγονότα που από μόνα τους είναι ακραία όπως η βία, η σεξουαλική παρενόχληση αλλά μπορεί να προέλθει από καθημερινά γεγονότα. Στην πραγματικότητα, συνήθη συμβάντα όπως ατυχήματα, πεσίματα, ιατρικά γεγονότα, διαζύγιο μπορούν να προκαλέσουν στα παιδιά απόρσυση, μειωμένη αυτοπεποίθησηή άγχος και φοβίες. Επίσης, παιδιά που αμέσως μετά τον τοκετό χωρίστηκαν από την μητέρα τους , να παρουσιάζουν δυσκολία στην ομιλία και την κοινωνική επαφή στο σχολείο. Τα τραυματισμένα παιδιά μπορεί να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα, υπερκινητικότητα και όσο μεγαλώνουν διάφορους εθισμούς. Πολλά παιδάκια 3 ετών με πρόβλημα ομιλίας , κοινωνικής συμπεριφοράς ή ακόμη και αυτιστικά, έχει βρεθεί ότι απλώς υπέφεραν από διαταραχή μετατραυματικού στρές. Είχαν βιώσει μια τραυματική κύηση ή προβλήματα κατά την διάρκεια του τοκετού.   Αλλά οι γονείς και όσοι ασχολούνται με παιδιά δεν είναι ανάγκη ν’ανησυχούν γιατί μπορούν να ελαχιστοποιήσουν την επίδραση αυτών των γεγονότων καθημερινών ή ακραίων όπως φυσικές και ανθρώπινες καταστροφές, τρομοκρατία, παρενόχληση. Μπορούμε να γίνουμε το τραυμαπλάστ  των παιδιών;  Ναί!!!   Θυμηθείτε ότι  παρ΄όλο ότι ο πόνος δεν μπορεί να αποφευχθεί και το τραύμα είναι γεγονός της ζωής αλλά μπορούμε να κτίσουμε και να αυξήσουμε την προσαρμοστικότητα μας καθώς αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Τα παιδιά που προσαρμόζονται τείνουν να είναι θαρραλέα. Όταν τα προσαρμοστικά παιδιά συναντούν δυσκολίες είναι περισσότερο ανοικτά παρά κλείνονται. Είναι ανοικτά στα άλλα παιδιά και χαίρονται να μοιράζονται μαζί τους. Ταυτόχρονα είναι ικανά να βάζουν όρια του χώρου τους και των δικών τους πραγμάτων. Έχουν επαφή με τα συναισθήματα τους, τα εκφράζουν και τα επικοινωνούν. Και πάνω από όλα, όταν άσχημα πράγματα συμβαίνουν, έχουν μια καταπληκτική ικανότητα ειδικά όταν υποστηρίζονται να βγαίνουν χαρούμενα από αυτά. Είναι τα ευτυχισμένα, ζωντανά παιδιά που ευχόμαστε να ήμασταν.