fbpx

ΜΑΡΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το ανθρώπινο νευρικό σύστημα επικοινωνεί με όλα μας τα όργανα.

Πάνω από τους μισούς από εμάς έχουμε χρόνιες δυσλειτουργίες όπως υψηλή πίεση ή αυτοάνοσα νοσήματα. Σε διάφορους βαθμούς άγχος, κατάθλιψη, μετατραυματικό στρες, εθισμοί αυξάνονται ραγδαία.

ΓΙΑΤΙ ;

Οι ρίζες των προβλημάτων βρίσκονται στο τραύμα, δύσκολες παιδικές εμπειρίες, χρόνιο στρες και τελικά δυσλειτουργία του νευρικού συστήματος.

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα (ΑΝΣ) φροντίζει για πολλές από τις ακούσιες λειτουργίες του σώματος όπως ο χτύπος της καρδιάς, η πέψη και η θερμοκρασία του σώματος. Το ΑΝΣ επίσης διαχειρίζεται το ένστικτο επιβίωσης και το στρες φροντίζοντας να παραμείνουμε ζωντανοί όταν η ζωή μας βρεθεί σε κίνδυνο. Οι λειτουργίες του ΑΝΣ ελέγχουν συνεχώς το περιβάλλον μας για ενδείξεις ασφάλειας ή κινδύνου. ‘Εχει 3 βασικές αντιδράσεις ή καταστάσεις.

ΑΣΦΑΛΕΙΣ:  Αισθανόμαστε ήρεμοι, χαλαροί και συνδεδεμένοι με όλα και όλους γύρω μας.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ: Όταν το ΑΝΣ ανιχνεύσει κίνδυνο στέλνει εντολή και ο παλμός της καρδιάς μας και της αναπνοής αυξάνει και αδρεναλίνη και κορτιζόλη ελευθερώνονται και το αίμα κυκλοφορεί στους μύες έτσι ώστε  να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο. Αυτή είναι η αντίδραση που μας έχει δώσει η φύση το να φεύγουμε ή να παλεύουμε fight or flight.

AKINHTOΠOIHMENOI: Όταν το ΑΝΣ αναγνωρίσει ότι ο κίνδυνος είναι τόσο μεγάλος που δεν μπορούμε ούτε να παλέψουμε ούτε να φύγουμε τότε το σύστημα κλείνει. Σε αυτή την κατάσταση, ο παλμός της καρδιάς, η πίεση του αίματος και η θερμοκρασία του σώματος μειώνονται και οι ενδορφίνες που μουδιάζουν τον πόνο απελευθερώνονται. Αυτό είναι το “πάγωμα”, η αντίδραση freeze.

Το ΑΝΣ κάνει όλη τη διαδικασία αυτόματα χωρίς τη συμμετοχή της σκέψης. Το ΑΝΣ δεν χρησιμοποιεί αυτές τις καταστάσεις για επιβίωση, τις χρησιμοποιεί για να πλοηγηθείτε στον κόσμο κάθε μέρα. Όταν το ΑΝΣ λειτουργεί καλά, κινείται με ροή από την μία κατάσταση στην άλλη, την μια στιγμή είναι έτοιμο για δράση και την άλλη ξεκουράζεται και αναρρώνει. Μερικές φορές οι καταστάσεις αναμειγνύονται. Όταν παίζουμε το ΑΝΣ συνδυάζει την κινητοποίηση και την ασφάλεια. Και όταν αισθανόμαστε οικεία με τους αγαπημένους μας, συνδυάζει την μη ενεργοποίηση και την ασφάλεια. Όταν το ΑΝΣ είναι ευέλικτο μας βοηθάει να τα καταφέρνουμε και να είμαστε ανθεκτικοί στο στρες και στις δύσκολες καταστάσεις. Μπορούμε να οπισθοχωρούμε αλλά και να κινούμαστε μπροστά. Δυστυχώς, όταν βιώνουμε τραύμα και χρόνιο στρες, αυτό μπορεί να εμποδίζει την υγιή, ρυθμισμένη και ευέλικτη λειτουργία του ΑΝΣ και να μας κρατάει κολλημένους στην κατάσταση της επιβίωσης. Μια φιλική κοντινή σχέση μπορεί να γίνει δυσάρεστη, μια επαγγελματική συνάντηση απειλητική. Στους ανθρώπους που έχουν ιστορία τραύματος και χρόνιο στρες, το ΑΝΣ είναι συνεχώς σε εγρήγορση για υποτιθέμενο κίνδυνο ακόμη κι αν είναι ασφαλής. Τους δίνει συνεχώς σήμα για ύπαρξη φωτιάς ακόμη κι αν δεν υπάρχει καπνός ή φλόγες. Ζώντας σε συνεχή κατάσταση επιβίωσης αναπτύσσουν εθισμούς όπως ναρκωτικά, αλκοόλ, τροφής, σεξ και εργασιομανίας για να μπορέσουν να ρυθμιστούν και να νιώσουν ανακούφιση. Το να καταλάβουμε πως μας επηρρεάζει το τραύμα είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα εμπειριών που δημιουργεί το τραύμα, όπως είναι ατυχήματα, φυσικές καταστροφές και αυτό το τραύμα ονομάζεται “shock trauma” . Υπάρχει, επίσης, το “αναπτυξιακό τραύμα” όταν βιώνουμε χρόνιες δύσκολες καταστάσεις, βιαιοπραγία, παραμέληση, συναισθηματική παραμέληση, έλλειψη ασφάλειας. Διάφορες άλλες εμπειρίες μπορεί να τραυματίσουν το άτομο όπως ατυχήματα, χρόνιο στρες, ιατρικές επεμβάσεις, φτώχια, αλλαγή περιβάλοντος, κοινωνική διάκριση και βία.

Υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ των δυσμενών εμπειριών της παιδικής ηλικίας ( ACE’s)  και της μακροπρόθεσμης υγείας και ευεξίας. Όταν υπάρχουν πάνω από 4 άσχημες εμπειρίες αυξάνεται η πιθανότητα για καρδιακές παθήσεις, καρκίνο, διαβήτης, παχυσαρκία, απόπειρες αυτοκτονίας, εθισμός στα ναρκωτικά, κατάθλιψη και άλλα. Αν είναι πάνω από 6 και πάνω τότε το προσδόκιμο ζωής μειώνεται σχεδόν 20 χρόνια. Τώρα μαθαίνουμε ότι πολλά σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα ενδέχεται να δείχνουν χρόνια δυσλειτουργία του ΑΝΣ.  Όταν το ΑΝΣ κολλάει στην κατάσταση επιβίωσης η βιολογία μας αλλάζει από τον σκοπό για τον οποίο έχει δημιουργηθεί ο οποίος είναι να μας διατηρήσει υγιής, ευτυχισμένους και σε ευημερία, έτοιμους σε άμεση αντιμετώπιση του κινδύνου και αντ’ αυτού πολλά χρόνια συμπτώματα από καταστάσεις που δύσκολα γίνεται διάγνωση και αποδίδονται στη δυσλειτουργία του ΑΝΣ.

Σωματικά συμπτώματα: πεπτικά προβλήματα, αυτοάνοσα νοσήματα, χρόνια κούραση, χρόνιος πόνος, ημικρανίες.

Συναισθηματικά / συμπεριφορικά συμπτώματα: άγχος, κατάθλιψη, εθισμοί, κακές σχέσεις, PTSD

Οι παιδικές εμπειρίες μπορούν επίσης να μη μας επιτρέπουν να συνδεόμαστε με τους άλλους. Αυτό είναι ζωτικής σημασάς επειδή σαν παιδιά η κυρίαρχη προτεραιότητα μας είναι να συνδεθούμε με τους γονείς/ φροντιστές. Αν οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για εμάς δεν είναι οι ίδιοιασφαλείς και ζούμε σε ένα περιβάλλον συνεχούς ανασφάλειας το ΑΝΣ δεν αναπτύσεται σωστά.  Το τμήμα του ΑΝΣ που κρίνει τι είναι ασφαλές και τι όχι γίνεται ελαττωματικό. Εάν η οικειότητα και η σύνδεση ήταν ανασφαλής στην παιδική ηλικία, σαν ενήλικες συχνά υποσυνείδητα απορρίπτουμε προσπάθειες από φίλους και συνεργάτες για σύνδεση. Ακόμη κι αν το θέλουμε πάρα πολύ το ΑΝΣ το νιώθει ανασφαλές και δεν το επιτρέπει. Το τραύμα εμποδίζει την δυνατότητα μας να κάνουμε σχέσεις με άλλους, αντικαθιστώντας την ανάγκη για σύνδεση με την ανάγκη για προστασία. Όταν υπάρχει τραύμα, το ΑΝΣ δεν μπορεί να διαφοροποιήσει το ανασφαλές παρελθόν απο το ασφαλές παρόν, δεν μπορεί να σβήσει την ανάγκη για προστασία ακόμη κι αν είμαστε τώρα ασφαλείς.

Τι μπορούμε να κάνουμε όταν το ΑΝΣ είναι απορυθμισμένο;

Πως θεραπευόμαστε από το τραύμα και αναπτύσσουμε υγιές, ρυθμισμένο, ευέλικτο νευρικό σύστημα; Ευτυχώς, μπορούμε να εκπαιδεύσουμε εκ νέου το ΑΝΣ να αισθάνεται ασφαλές. Αυτό επιτυγχάνεται με την βοήθεια των άλλων. Έχουμε ο καθένας από εμάς ένα ΑΝΣ και το δικό μας ΑΝΣ συνεχώς επικοινωνεί και συγχρονίζεται με την κατάσταση των άλλων. Αυτόματα καθρεφτίζουμε την κατάσταση επιβίωσης όσων είναι γύρω μας.. Αυτό ονομάζεται συν – ρύθμιση. Το βλέπουμε στις αγέλες ζώων όπου αν ένα ζώο αισθανθεί κίνδυνο, όλη η ομάδα είναι σε ετοιμότητα αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης.

Είμαστε ακριβώς το ίδιο. Όταν είμαστε με άλλους οι οποίοι είναι ανήσυχοι, θυμωμένοι ή στενοχωρημένοι, αισθανόμαστε κι εμείς το ίδιο. Ενώ όταν είμαστε με χαρούμενους, ήρεμους ανθρώπους αισθανόμαστε κι εμείς καλά. Συνδεόμενοι με ανθρώπους που νιώθουν ασφάλεια, ισορροπία και παρόντες είναι ο καλύτερος τρόπος να αποκτήσουμε υγιές ΑΝΣ. Επίσης για όσους δεν τα καταφέρνουν και παλεύουν να ανακάμψουν από τις επιδράσεις του τραύματος υπάρχουν ειδικευμένες θεραπείες που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια για να καθιδρύσουν ασφάλεια και να ρυθμίσουν το ΑΝΣ.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Νεαρή γυναίκα πού δούλευε θέματα της σχετικά με την συμπεριφορά των γονέων της, ανακοίνωσε στην θεραπεύτρια της ότι επρόκειτο να παραιτηθεί από την εργασία της διότι κάθε φορά πού το αφεντικό της πλησίαζε το γραφείο της την έπιανε πανικός. Στην ερώτηση ποιος ήταν ο λόγος μετά από χρόνια πού εργαζόταν εκεί χωρίς κάτι να έχει συμβεί, η απάντηση ήταν ότι θεωρούσε ότι τον τελευταίο καιρό την κοίταζε πονηρά. Εκμυστηρεύτηκε ότι είχε φύγει και από δουλειά γι’αυτό το λόγο. Στην διαδικασία της θεραπείας θυμήθηκε ότι ο παππούς της την παρενοχλούσε σεξουαλικά στην ηλικία των 8 χρόνων. Όταν το είπε της μητέρας της εκείνη της συμβούλευσε να μη δίνει σημασία και να μη το πεί σε κανένα. Το δούλεψε και εργάζεται ακόμη στην ίδια εταιρεία γιατί απλά το αφεντικό δεν την παρενοχλούσε πραγματικά αλλά ήταν η δική της ενέργεια, το δικό της τραύμα πού είχε έρθει η ώρα του να θεραπευτεί. Αυτή είναι μία περίπτωση από το γιγαντιαίο όγκο του παγόβουνου κάτω από το νερό. Στα περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών ο θύτης είναι πρόσωπο οικείο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός πού ασχολείται με το θέμα λέει ότι 1 στα 5 παιδιά είναι σεξουαλικά κακοποιημένο.
  • 6 -13 ετών είναι η ηλικία με τα περισσότερα περιστατικά
  • 90 -95% των περιστατικών όπου θύτες είναι άνδρες
  • 18% των κοριτσιών παγκοσμίως έχει πέσει θύμα πρίν τα 18 του χρόνια
  • 8% των αγοριών έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση πρίν τα 18 έτη
Ως γονιός αφήνετε το παιδί σας με ανθρώπους που εμπιστεύεστε: συγγενείς, φίλους, δασκάλους, γείτονες, προπονητές. Κι εδώ είναι πού εμφανίζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά κακοποίησης. Τα παιδιά μπερδεύονται γιατί είναι ο δικός τους άνθρωπος πού τους φέρεται καλά, άρα είναι εκείνα πού έκαναν κάτι πού δεν έπρεπε. Αν το παιδί δεν μιλήσει αμέσως παγιδεύεται στο ότι είναι αργά να το πεί ή όπως στην περίπτωση της Κ. οι γονείς το κρύβουν γιατί οι ίδιοι δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Είναι ευθύνη των ενηλίκων να δημιουργήσουν τις συνθήκες όπου ένα παιδί μπορεί να εκφραστεί, να δικαιωθεί και να υποστηριχθεί.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατέψουμε το παιδί μας ;

Κατ’αρχάς δεν το κρατάμε «αεροστεγώς» προφυλαγμένο γιατί δεν αναπτύσσεται το μυαλό του, το παιδί ασφυκτιά με συνέπεια στην ψυχική και σωματική υγεία. Απλά όπως του λέμε να προσέχει πώς θα περνάει το δρόμο να του πούμε να προσέχει «αγγίγματα» σε «ευαίσθητες περιοχές» του σώματος του. Η εκπαίδευση πρέπει ν’αρχίζει από 2 ετών για το σώμα του και πώς να το διαχειρίζεται. Είναι αφελές να αγνοούμε ότι το πρόβλημα υπάρχει. Όσο μιλάμε στα παιδιά τόσο πιο πολύ τα δυναμώνουμε έναντι του κινδύνου. Ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο στο παιδί μας, το οποίο είναι βέβαια τραγικό, αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Αυτό που οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν  είναι ότι έπειτα από 40 χρόνια εντατικής έρευνας έχουμε πλέον στη διάθεση μας τεχνικές εξαιρετικά αποτελεσματικά για την θεραπεία και την αποκατάσταση των παιδιών που έχουν βιώσει την σεξουαλική κακοποίηση.