fbpx

ΜΑΡΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

7 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ

Οι άνθρωποι είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να αναπτυσσόμαστε και να εξελισσόμαστε διαρκώς. Κάθε τι πάνω στον πλανήτη αναπτύσσεται και αλλάζει. Ακόμη και ο ίδιος ο πλανήτης μας αλλάζει.

Η αλλαγή στη ζωή έχει να κάνει με την μεταμόρφωση, δηλαδή να αλλάζει κάτι τόσο που να  φαίνεται ότι είναι εντελώς καινούργιο. Με αυτό εννοώ, ότι η μεταμόρφωση δεν είναι το ίδιο πράγμα με την ατελείωτη αναζήτηση ανταμοιβής ή επιτεύγματος. Υπάρχει διαφορά.

Η αναζήτηση του αποτελέσματος συνήθως υποδηλώνει ένα ‘’τέλος’’. Κερδίζει κάποιος ένα βραβείο, ένα έπαθλο και τελειώνει εκεί. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο γιατί μόλις πείς το ‘’έγινε’’, πλέον δεν βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία να πάει παρά πέρα, το οποίο σημαίνει ότι σταματάς να εξελίσσεσαι.

Με το να θέλεις να γίνεις η καλύτερη έκδοση του εαυτού σου, όμως, αφήνεις την προοπτική της περαιτέρω εξέλιξης ανοικτή, πράγμα που είναι πολύ καλό. Η διάθεση για ανακάλυψη είναι αυτή που σου επιτρέπει να έχεις ατελείωτες ευκαιρίες να συνεχίσεις να εξερευνάς καινούργια κομμάτια του εαυτού σου. 

Η εξερεύνηση είναι ανάπτυξη και η ανάπτυξη υπό αυτή την έννοια δεν είναι προς τα έξω αλλά προς τα μέσα.

Όποτε βρίσκεις κάτι στον εαυτό σου που θέλεις να αλλάξεις, χρειάζεται να βρεις ένα τρόπο για να το αλλάξεις.

  1. Παρατήρησε τον εαυτό σου σαν να είσαι κάποιος άλλος

Φαντάσου ότι είσαι ένας γλύπτης. Ένας γλύπτης κοιτάζει ένα κομμάτι μαρμάρου και σκέφτεται ατελείωτους τρόπους για να του δώσει μορφή. Και όταν βρει τον τρόπο δεν αισθάνεται καμία συναισθηματική σύνδεση. Απλώς κάνει αυτό που έχει σχεδιάσει.  Με αυτό τον τρόπο θα βλέπεις τον εαυτό σου, σαν έργο τέχνης πάντα σε εξέλιξη. Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι, να κρίνεις τον εαυτό σου όταν κάτι δεν σου αρέσει. Αντιθέτως, σαν καλλιτέχνης, απλά άρχισε να εργάζεσαι.

2. Βρες μια δραστηριότητα που να σχετίζεται με αυτό που θέλεις να αλλάξεις

Πολύ συχνά οι άνθρωποι εστιάζουμε πολύ σε αυτό που θέλουμε να αλλάξουμε αντί να υιοθετήσουμε τις συνήθειες που σχετίζονται με αυτό που θέλουμε να πετύχουμε. Για παράδειγμα, εάν θέλω να αδυνατίσω εκτός από γυμναστική πρέπει να έχω την κατάλληλη διατροφή. Η συνήθεια που σχετίζεται με την επιθυμητή αλλαγή αν αποτυπωθεί μέσα μου τότε θα έχω την πραγματική μεταμόρφωση μου.

3. Κάνε πρακτική κάθε μέρα σε αυτό που θέλεις

Η αλλαγή δεν είναι κάτι που κάνεις μερικές μέρες και άλλες μέρες δεν το κάνεις. Η αλλαγή είναι αλλαγή στον τρόπο ζωής. Χρειάζεται καθημερινή αφοσίωση έτσι ώστε να φτάσεις στο σημείο που το καινούργιο θα πάρει την θέση του παλιού και δεν θα χρειάζεται πλέον συνειδητή προσπάθεια.

4. Βάλε ρεαλιστικούς στόχους

Δεν μπορείς να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις: ‘’ Βαρέθηκα να προσπαθώ!’’. Ναι, θα συνεχίσεις να προσπαθείς γνωρίζοντας ότι μια κακιά συνήθεια δεν αλλάζει αμέσως. Αντιθέτως, κάνε το στόχο σου τέτοιον που να σου είναι ευχάριστο να το κάνεις κάθε μέρα. Και μετά από μέρες, εβδομάδες πήγαινε λίγο πιο πέρα κάθε φορά ώσπου να πετύχεις το στόχο σου.

5. Συνέχεια να κοιτάζεσαι στον καθρέφτη

Τα πράγματα δυσκολεύουν όσο προχωράς. Υπάρχει ένα σημείο που είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις. Τότε είναι η στιγμή να κοιταχτείς στον καθρέφτη, να δεις τις όποιες αλλαγές πέτυχες ως εδώ και ώσπου να νιώσεις την δυσκολία το μονοπάτι αλλαγής μειώνεται και χωρίς να το καταλάβεις έφτασες στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

6. Κάνε παρέα με ανθρώπους που σου λένε την αλήθεια

Εάν όλοι γύρω σου σου λένε ‘’Ναι’’, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Χρειάζεσαι ανθρώπους που να σου δίνουν προκλήσεις και να σου δημιουργούν ερωτηματικά. Χρειάζεσαι ανθρώπους που δεν θα φοβούνται να σου πουν την αλήθεια. Η κριτική που μας φαίνεται ότι είναι σκληρή μας βοηθάει να έχουμε προσωπική ανάπτυξη.

7. Πρέπει να ριψοκινδυνεύσεις

Ποτέ δεν θα γίνεις το πρόσωπο που θέλεις να γίνεις συνεχίζοντας να είσαι αυτό που είσαι συνέχεια. Η απαίτηση της εξέλιξης που θέλεις να έχεις είναι να βγεις από το βόλεμα σου. Αυτό είναι όλο. Και μόνο αν είσαι διατεθειμένος να ρισκάρεις και να κάνεις το άλμα στο άγνωστο, θα γίνεις το άτομο που θέλεις να είσαι.

Η ανακάλυψη, λοιπόν, του ποιοι είμαστε πραγματικά στην ουσία μας, και όχι αυτό που γίναμε με τις άμυνες και τις θωρακίσεις που βάλαμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, είναι μία διαδικασία διαρκής και όχι στιγμιαία και γρήγορη. Είναι, όμως, απελευθερωτική και μας φέρνει σε επαφή με τον πραγματικό μας εαυτό.

ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΑΣ

Όλοι μας έχουμε ένα εσωτερικό παιδί. Και των περισσοτέρων από εμάς αυτό το παιδί είναι ανικανοποίητο. 

Μπορεί να βλέπετε το εσωτερικό παιδί σαν άμεση παρουσίαση του εαυτού σας στην παιδική σας ηλικία, είτε ως μια συλλογή από τα αναπτυξιακά στάδια που περάσατε ή ένα σύμβολο των νεανικών σας ονείρων και αυτό να είναι και παιχνιδιάρικο. 

Η συνειδητοποίηση του εσωτερικού παιδιού μπορεί να σας βοηθήσει να σκεφτείτε τι συνέβη στο παρελθόν και με πιο ανάλαφρο τρόπο να ελευθερώσετε την επίδραση από τα γεγονότα εκείνων των χρόνων. Το να είμαστε σε επαφή με τις χαρές της παιδικής ηλικίας μπορεί να είναι ένας υπέροχος τρόπος να διαπραγματευτούμε και να διαχειριστούμε τους προκλητικούς καιρούς που ζούμε. 

Δεν συμβαίνει στον καθένα να συνδέει την παιδική ηλικία με το παιχνίδι και την χαρά όμως εάν έχετε βιώσει εγκατάλειψη ή τραύμα ή άλλο συναισθηματικό πόνο το εσωτερικό σας παιδί μπορεί να μοιάζει μικρό, ευάλωτο και ότι έχει ανάγκη προστασίας. Μπορεί να έχετε θάψει αυτό τον πόνο βαθιά μέσα σας για να προστατευτείτε αλλά μαζί με τον σημερινό σας εαυτό συνυπάρχει και το παιδί που είναι παρόν ανά πάσα στιγμή. Με το να κρύβουμε τον πόνο δεν σημαίνει ότι τον έχουμε θεραπεύσει. Αντιθέτως τον βιώνουμε εσωτερικά, και έρχεται στην επιφάνεια με την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή δείχνοντάς μας ότι υπάρχει και επηρεάζει τις προσωπικές μας σχέσεις και τη δυνατότητα να ικανοποιήσουμε τις δικές μας ενήλικες ανάγκες. Ενώ δουλεύοντας με το εσωτερικό παιδί μας μπορούμε να βοηθήσουμε κάποια από τα θέματα και τις δυσκολίες που έχουμε στο σήμερα.

Το να να θεραπεύσουμε το εσωτερικό παιδί μπορεί να πάρει καιρό αλλά υπάρχουν ορισμένοι τρόποι που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεκινήσουμε. 

Καταρχάς να αναγνωρίσουμε το εσωτερικό παιδί.

Για να ξεκινήσουμε τη θεραπεία το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να γνωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε την παρουσία του εσωτερικού παιδιού μας. Όλοι μας μπορεί να έρθει σε επαφή με το δικό του εσωτερικό παιδί εάν είμαστε ανοιχτοί στην εξερεύνηση αυτής της σχέσης.  Πολλές φορές η αμφιβολία και η αντίσταση στην ιδέα να εξερευνήσουμε το παρελθόν αυτό θα μας κάνει δυσκολότερο το να ξεκινήσουμε την θεραπευτική διαδικασία. Εάν αισθανόσαστε λίγο περίεργα ή άβολα φανταστείτε ότι ανοίγετε τον εαυτό σας στο παιδικό κομμάτι και προσπαθήστε να σκεφτείτε ότι αυτό είναι μία διαδικασία στο να ανακαλύψετε τον εαυτό σας. Όταν αρχίσετε την διαδικασία να αναγνωρίζετε τις παιδικές σας εμπειρίες σίγουρα θα διαπιστώσετε ότι κάποιες ήταν πολύ ωραίες άλλες όμως, μπορεί να σας πλήγωσαν ή να σας στεναχώρησαν και ίσως ακόμα και σήμερα κουβαλάτε τον συναισθηματικό πόνο από τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Το να γνωρίζετε τι έχει συμβεί στην παιδική σας ηλικία είναι η αρχή να αποδεχθείτε πράγματα που σας προκάλεσαν πόνο. Φέρνοντας αυτές τις πληγές στο σήμερα, φανερώνοντας τες σας βοηθάει να δείτε και να καταλάβετε την επιρροή που έχουν στην σημερινή σας ζωή.

Αφουγκραστείτε τι έχει να σας πει το εσωτερικό σας παιδί. 

Αφού μπείτε σε αυτή τη διαδικασία θα αναγνωρίσετε ότι πολύ έντονα συναισθήματα έρχονται στην επιφάνεια, όπως μία δυσφορία από παλιές πληγές.  Ίσως παρατηρήσετε ότι νιώθετε:

Θυμό – Εγκατάλειψη ή απόρριψη – Ανασφάλεια – Ευαλωτότητα – Ενοχές ή ντροπή – ‘Αγχος

Θα παρατηρήσετε ότι αυτά που σας ενοχλούσαν στην παιδική ηλικία τα αντιμετωπίζετε και στην ενήλικη ζωή σας και έχετε τις ίδιες αντιδράσεις. Αν για παράδειγμα στο σήμερα ο/η σύντροφος σας ακυρώνει μία έξοδο που έχετε προγραμματίσει και την θέλετε πολύ, εσείς δεν καταλαβαίνετε ότι έτυχε κάτι πολύ σοβαρό και θυμώνετε. Αυτό το γεγονός εάν το δούμε μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και θυμηθούμε την εποχή που οι γονείς ακυρώνανε μέρες παιχνιδιού, πάρτυ, γενέθλια επειδή ήταν πολύ απασχολημένοι και νιώθοντας τα συναισθήματα εκείνου του παιδιού, και επιτρέψετε στον εαυτό σας να βιώσει εκείνο το παλιό γεγονός και να το μετατρέψει, να το θεραπεύσει, σήμερα θα μπορούσατε να διαχειριστείτε ένα ανάλογο περιστατικό χωρίς να θυμώνετε ή να χαλάει η διάθεση σας. Προσπαθήστε να μείνετε με τα έντονα συναισθήματα εκείνου του μικρού παιδιού, να σταθείτε δίπλα του και να το ρωτήσετε πως αισθάνεται, πως μπορείτε να το στηρίξετε, και τι χρειάζεται από εσάς σήμερα. 

Δώστε σήμερα στο παιδί εκείνο αυτά που δεν πήρε όταν τα χρειαζόταν. 

Τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους είτε διότι τους απαγορευόταν είτε γιατί ήταν πολύ έντονα και δεν μπορούσαν να τα εκφράσουν. Γι’ αυτό σήμερα ενθαρρύνουμε τα παιδιά, τους επιτρέπουμε να εκφράζουν τα συναισθήματα τους χωρίς να τα τιμωρούμε και χωρίς να τα ελέγχουμε. Τα συναισθήματα θετικά ή αρνητικά τα έχουμε για να τα βιώνουμε και να τα εκφράζουμε. Τα καταπιεσμένα συναισθήματα συνήθως υπάρχουν κάπου στο σύστημα μας καταπιεσμένα και κάποτε με κάποιο τρόπο θα εκφραστούν, αλλά αυτό θα συμβεί με πολύ άσχημο και επώδυνο τρόπο. 

Συνδεθείτε με την χαρά της παιδικής ηλικίας.

Η ενήλικη ζωή μας σίγουρα έχει πολλές ευθύνες αλλά το να ξέρουμε να χαλαρώνουμε και να συνδεόμαστε με το παιχνιδιάρικο κομμάτι του εαυτού μας είναι και τα δύο ουσιαστικά συστατικά της καλής ψυχικής υγείας. Εάν η παιδική σας ηλικία δεν έχει θετικές εμπειρίες, με το να γυρίσετε πίσω και να συνδεθείτε με την παιχνιδιάρικη πλευρά εκείνης της εποχής και να δώσετε χρόνο για χαρά και παιχνίδι μπορούν να θεραπεύσουν τον πόνο που σαν παιδί είχατε ανάγκη και σας έλειψαν. Είναι επίσης σημαντικό να μάθετε να απολαμβάνετε τις μικρές χαρές όπως μία βόλτα, ένα παιχνίδι με τον/την σύντροφο ή τα παιδιά, να γελάτε με φίλους. και άλλα παρόμοια. Ο,τιδήποτε κάνετε για να δημιουργείτε μία ευχάριστη στιγμή χαράς και ευχαρίστησης στη ζωή σας μπορεί να βοηθήσει να διορθώσετε τα άσχημα συναισθήματα από το παρελθόν και να ξανά ενεργοποιήσετε τα θετικά  συναισθήματα της νεανικής σας ζωής. 

Θεραπεία δεν σημαίνει πάντοτε ότι φτάνω σε ένα συγκεκριμένο τέλος, μπορεί να είναι η αρχή ενός ταξιδιού. Ξεκινήσατε την διαδικασία και φτάσατε στο εσωτερικό παιδί σας.  Τώρα μπορείτε να ξετυλίξετε τα γεγονότα, να αποκτήσετε μια καινούργια συνειδητότητα για το πώς να βοηθήσετε το παιδί (το παιδικό σας κομμάτι) να κινηθεί μπροστά αφήνοντας πίσω τις επώδυνες εμπειρίες. 

Μπορείτε επίσης να μάθετε να είστε περισσότερο αυθόρμητοι και μ’ ένα παιχνιδιάρικο τρόπο να αντιμετωπίζετε την ζωή που έχει να σας προσφέρει πάρα πολλά μένοντας συντονισμένοι με το εσωτερικό παιδί. Μπορείτε να αποκτήσετε εμπιστοσύνη και ώθηση για καινούριες εμπειρίες. Ενδυναμώστε την σύνδεση που αποκτήσατε με το να συνεχίσετε να αφουγκράζεστε το παιδικό σας κομμάτι προσφέροντας του αγάπη και συμπόνια και δουλεύοντας να θεραπεύσετε οποιαδήποτε πληγή έχει μείνει ανοικτή. 

Το παλιό τραύμα μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Ο θεραπευτής που γνωρίζει δημιουργεί ένα ασφαλές πλαίσιο για το θεραπευόμενο ξεκινώντας αυτό το συναισθηματικό ταξίδι και μαθαίνοντάς τον βοηθητικές στρατηγικές για τη θεραπεία του μικρού παιδιού. Ο θεραπευτής αναγνωρίζει πως οι παιδικές εμπειρίες και άλλα γεγονότα του παρελθόντος μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή σας, τις σχέσεις και πρώτα απ’ όλα την ευεξία σας, όμως δεν είναι όλοι οι μέθοδοι θεραπείας ίδιες. Η θεραπεία που σέβεται το παιδικό κομμάτι του θεραπευόμενου και δεν το ξανά τραυματίζει αλλά το υποστηρίζει και του δείχνει καινούργιους δρόμους αυτοπραγμάτωσης μπορεί να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να αποκτήσει καινούριες και χρήσιμες εμπειρίες για την καθημερινότητα του. 

Όταν η ανάγκη για αγάπη, αναγνώριση, συμπαράσταση και άλλες μορφές συναισθηματικής υποστήριξης δεν έχουν εκπληρωθεί στην παιδική ηλικία, τότε το τραύμα συνεχίζει να επηρεάζει την ενήλικη ζωή μας. Αλλά δεν είναι ποτέ αργά για να το θεραπεύσουμε μαθαίνοντας να φροντίζουμε το εσωτερικό παιδί. Μπορούμε να έχουμε μια ευτυχισμένη ενήλικη ζωή με καινούργιες όμορφες εμπειρίες, αυταξία, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, ηρεμία και αγάπη για τον εαυτό μας. 

4 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΕΙΣ

Μόνο 4; Θα αναρωτιόταν κάποιος. 

Σίγουρα υπάρχουν περισσότεροι. Άλλους μπορούμε να τους διαχειριστούμε και να τους αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι και άλλους όχι. Αν, όμως, μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον εαυτό μας τότε θα είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε και ότι άλλο συμβαίνει στο περιβάλλον μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να έχουμε την συνειδητότητα τι πραγματικά συμβαίνει σε μας και όχι να λέμε ότι φταίει κάποιος εξωτερικός παράγοντας. Με αυτό τον τρόπο καταλαβαίνουμε ποιοι είμαστε εμείς κι έτσι μπορούμε να κάνουμε την καθημερινότητα μας ευκολότερη.

Η ευτυχία είναι στιγμές. Εκτός αυτού, ο πολιτισμός σε κάθε εποχή μας ζητάει διαφορετικά πρότυπα κι έχει εναλλασσόμενες απαιτήσεις. Αυτό δημιουργεί άγχος για να επιτύχουμε όλα αυτά τα οποία είναι και εφήμερα.

Η ευχαρίστηση προέρχεται όχι από αυτά καθεαυτά που έχουμε, αλλά από αυτό που είμαστε, το που είμαστε και αν ευχαριστιόμαστε με αυτά που έχουμε.

Στα χρόνια που δουλεύω ως ψυχοθεραπεύτρια οι πιο συχνοί λόγοι που κάποιος δεν αισθάνεται ευτυχής είναι:

  1. Μένει κολλημένος στη μη αποδοχή: Η μη αποδοχή είναι αναπόσπαστη αντίδραση σε δυσμενείς συνθήκες, σε απροσδόκητα γεγονότα της ζωής. Αυτοί οι άνθρωποι ρωτούν συνέχεια “Γιατί μου συνέβη αυτό;’’ “Γιατί το περνάω αυτό;’’. Δεν υπάρχουν επαρκείς απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Όταν, όμως, η ερώτηση γίνει ως εξής: “Τι έχω να μάθω από αυτό που μου συμβαίνει;’’ “Πως θα προχωρήσω μπροστά στη ζωή μου;’’,  “Ποιές είναι οι δυνατότητες που έχω κατά την διάρκεια των δύσκολων συνθηκών;’’. Όταν ρωτήσω: “Ποιος θα μπορούσε να με υποστηρίξει και ποιος με καταλαβαίνει;’’ τότε μπορώ κι εγώ να νιώσω ευκολότερα την αποδοχή και να δυναμώσω.
  2. Επιρρίπτουν ευθύνες: Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να δουν ή να πάρουν την ευθύνη τους γι’ αυτά που τους συμβαίνουν, έχουν πρόβλημα με τις σχέσεις τους, ειδικά τις πιο κοντινές στις οποίες οι προκλήσεις είναι μοιραίες. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά που τους συμβαίνουν τα έχουν προκαλέσει οι ίδιοι με αποτέλεσμα να νοιώθουν χάλια. Έχουν την πεποίθηση ότι δεν είναι δικό τους λάθος ό,τι τους συμβαίνει. Σίγουρα στις σχέσεις υπάρχει το ενδεχόμενο να μη φταίει ο ένας. Το να αισθάνεται αβοήθητος λόγω της διαμάχης, όμως, δείχνει την πεποίθηση του ότι δεν αναγνωρίζει το δικό του μερίδιο ευθύνης.
  3. Συνεχής σύγκριση: Όποιος είπε ότι η σύγκριση είναι ο κλέφτης της χαράς ήταν σοφός. Δεν νοιώθουμε ευχαριστημένοι όταν συνεχώς βάζουμε σε σύγκριση τον εαυτό μας ή αυτά που κάνουμε με άλλους ή με τα επιτεύγματα τους. Επειδή το φάσμα της σύγκρισης είναι ευρύ, πάντα θα βρίσκουμε ότι κάπου υστερούμε. Αντ’ αυτού, η ερώτηση που οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι η ακόλουθη “Σε τι είμαι καλός;’’ “Τι είναι καλό τώρα στη ζωή μου;’’. Με την αναγνώριση και ευγνωμοσύνη για το τι είμαστε και τι έχουμε θα μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα και πληρέστερα.
  4. Απόσπαση από την ζωή μας: Οι περισσότεροι από εμάς παλεύουμε σε ένα επίπεδο με τον περισπασμό με τα ίδια διαβρωτικά αποτελέσματα που έχει η σύγκριση. Η συνεχής αλλαγή σκέψης οδηγεί σε άγχος, μείωση της παραγωγικότητας και εξάντληση. Συνεχής απόσπαση δεν μας επιτρέπει να βιώνουμε το εδώ και τώρα. Είναι καλό να βάζουμε στόχους αλλά η αναζήτησή συνεχώς νέων στόχων μας απομακρύνει από εμάς και την παρούσα στιγμή. Όταν συνειδητοποιούμε τι κάνουμε τότε θα βρίσκουμε την ηρεμία, τον σκοπό μας και την πληρότητα που αναζητάμε στο παρόν. 


Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που μας κάνουν να μη νιώθουμε ευτυχισμένοι. Και αναφέραμε αυτούς που αν τους συνειδητοποιήσουμε και τους αλλάξουμε με θεραπεία θα έχουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε.    

bullying

BULLYING : ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ.

bullying
Νταής, τύραννος, φωνακλάς είναι αυτός πού απειλεί, εκφοβίζει, εξαναγκάζει. Αν αυτά δεν σας λένε κάτι τότε το bullying, όπως έχει επικρατήσει διεθνώς και στη χώρα μας να το λέμε, σας λέει πολλά.
Βία λεκτική, σωματική, ψυχολογική ή κοινωνική, επαναλαμβανόμενη, συστηματική, εσκεμμένη με σκοπό την επιβολή και την καταδυνάστευση, την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου έχουν υποστεί 15% τουλάχιστον των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και η χώρα μας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως.
Η βία διαποτίζει τα πάντα. Υπάρχει στο σπίτι, μεταξύ των μελών της οικογένειας, στο σχολείο και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι περισσότεροι γονείς είναι στα όρια τους εξ αιτίας των οικονομικών δυσκολιών, πολλές οικογένειες κρέμονται από μια κλωστή και η βία υποβόσκει. Τα παιδιά γίνονται ολοένα και πιο επιθετικά. Λείπουν, όμως, από τους εκπαιδευτικούς τα «εργαλεία, η εξειδικευμένη γνώση για να αντιμετωπίζουν τέτοια περιστατικά.
Όταν ξεκινούν τα γεγονότα δεν τους δίνουν σημασία και όλοι τα χαρακτηρίζουν «παιδικές κόντρες μαγκιάς».
Είχαν, είχαμε, έχουν και θα έχουν μία σκληρότητα τα παιδιά. Δεν χάνουν ευκαιρία να δείξουν τον χειρότερο εαυτό τους όταν βρεθούν σε θέση ισχύος. Και πάντα θα υπάρχουν τα «θύματα», αυτοί πού είναι διαφορετικοί, ντροπαλοί, άτολμοι, «καλά παιδιά». Υπάρχουν και τα μαθήματα bullying από την οικογένεια, όταν οι γονείς προτρέπουν τους θύτες –παιδιά τους να αντεπιτίθενται.
Οι άσχημες σχέσεις με τους γονείς λειτουργούν επίσης επιβαρυντικά. Τα παιδιά, θύματα και θύτες, είναι πάρα πολύ ανήσυχα. Οι γονείς δεν είναι κοντά στα παιδιά με παραγωγικό τρόπο. Κι όταν κάποιος εκπαιδευτικός τους ενημερώνει για την βίαιη συμπεριφορά του παιδιού, ή στρέφονται εναντίον του επικαλούμενοι φιλίες με υπουργούς, αξιωματούχους ή κατηγορούν τους γονείς του θύτη. Αυτό όμως δείχνει την παθογένεια της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας.
Το παιδί-θύμα αλλάζει συμπεριφορά. Είναι φοβισμένο, καταθλιπτικό, με μειωμένη σχολική επίδοση, άρνηση να πάει σχολείο.
Το παιδί-θύτης δεν έχει καλές επιδόσεις στα μαθήματα , αποζητά την προσοχή, δεν δείχνει ευαισθησία και σεβασμό για τους άλλους.
Η επίδραση του bullying στην υγεία είναι μεγάλη και χρόνια. Η υγεία των θυμάτων κλονίζεται και σε πολλές περιπτώσεις ανεπανόρθωτα. Έρευνα σε 7.770 παιδιά από την ηλικία των 7 χρόνων μέχρι πού έφτασαν τα 50 έδειξε ότι είχαν επηρεαστεί η ψυχολογική τους κατάσταση, οι κοινωνικές σχέσεις τους και η γενικότερη ευημερία τους με την πάροδο του χρόνου.
Διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν κατάθλιψη και είχαν αυτοκτονικές τάσεις. Είχαν λάβει κατώτερη εκπαίδευση, με άντρες να είναι στις πιο πολλές περιπτώσεις άνεργοι και να κερδίζουν λιγότερα χρήματα. Ήταν λιγότερο πιθανό να διατηρούν κάποιον δεσμό και να έχουν  καλές σχέσεις με τους φίλους και την οικογένεια τους στα 50 τους χρόνια. Οι επιστήμονες λένε ότι δεν είναι σωστή η αντίληψη ότι ο εκφοβισμός είναι ένα αναπόφευκτο στάδιο του να μεγαλώνεις. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι υπεύθυνοι για την υγεία θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό που συμβαίνει στο σχολείο μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Οι υπεύθυνοι πρέπει να έχουν υπ΄όψιν τους ότι το bullying έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη ζωή των παιδιών. Τα θύματα πρέπει να παρακολουθούνται και να υποστηρίζονται από ειδικούς για να μάθουν να διαχειρίζονται τον πόνο που βιώνουν.
 

ΜΑΥΡΟ Ή ΑΣΠΡΟ; ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ;

Πόσες φορές έχετε νοιώσει ότι έχετε κολλήσει σε μία πολύπλοκη κατάσταση και ούτε να προχωρήσετε μπροστά  ούτε να κάνετε πίσω σας φαίνεται σωστό; Ή ίσως βρεθήκατε σε μία ζόρικη κατάσταση για την οποία δεν βρίσκετε λύση; Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι από εσάς με καταλαβαίνετε……….. γι’ αυτό διαβάστε την παρακάτω εμπνευστική ιστορία. Πολλά χρόνια πριν σε μία μικρή πόλη, υπήρχε ένας μικρός έμπορος ο οποίος χρωστούσε πολλά λεφτά σε τοκογλύφο. Ο τοκογλύφος ήταν γέρος και άσχημος αλλά του άρεσε η κόρη του εμπόρου. Έτσι ο τοκογλύφος αποφάσισε να κάνει μία προσφορά στον έμπορο για να του σβήσει το χρέος του. Όμως, η παγίδα ήταν ότι θα του μείωνε μόνο το 50% του χρέους εάν παντρευόταν τη κόρη του. Περιττό να πούμε, φυσικά, ότι η πρόταση του αντιμετωπίστηκε με αηδία. Ο τοκογλύφος είπε ότι θα έβαζε δύο πέτρες σε μία σακούλα, μία μαύρη και μία άσπρη. Η κόρη θα έπρεπε να βάλει το χέρι στη σακούλα και να διαλέξει μία πέτρα. Εάν η πέτρα ήταν μαύρη, το χρέος θα σβηνόταν αλλά η κοπέλα θα παντρευόταν το τοκογλύφο. Εάν η πέτρα ήταν άσπρη, το χρέος επίσης θα σβηνόταν χωρίς η κοπέλα να χρειάζεται να παντρευτεί το τοκογλύφο. Όμως, εάν αρνιόταν να διαλέξει πέτρα, ο πατέρας της θα πήγαινε φυλακή. Ο τοκογλύφος στεκόταν στο κήπο του εμπόρου που ήταν στρωμένος με πέτρες, έσκυψε και πήρε δύο. Ενώ αυτός μάζευε τις δύο πέτρες, η ανοικτομάτα κόρη παρατήρησε ότι αυτός πήρε δύο μαύρες πέτρες και τις έβαλε στη σακούλα. Μετά αυτός ζήτησε από την κοπέλα να διαλέξει μία πέτρα. Εσείς τι θα κάνατε; Εάν έπρεπε να τη συμβουλεύσετε, τι θα της λέγατε; Η κοπέλα είχε τρεις επιλογές για το τι έπρεπε να κάνει:
    1. Να αρνηθεί να διαλέξει και ο πατέρας της να πάει φυλακή.
    2. Να βγάλει και τις δύο πέτρες από τη σακούλα και να εκθέσει το τοκογλύφο για την απάτη του, αλλά να ζει με το φόβο και στο έλεος του ασυνείδητου τοκογλύφου για το τι θα μπορούσε να τους κάνει.
    3. Να διαλέξει μία πέτρα γνωρίζοντας ότι είναι μαύρη και έτσι να θυσιαστεί για την ελευθερία του πατέρα της.
Το κορίτσι πήρε μία βαθιά αναπνοή, έβαλε το χέρι της στη σακούλα, τράβηξε μία πέτρα, και πριν προλάβουν να δουν το χρώμα της πέτρας «κατά τύχη» της έπεσε στο σωρό των πετρών. Λέει στο τοκογλύφο: « Ωω, πόσο αδέξια είμαι. Δεν πειράζει γιατί αν δεις μέσα στη σακούλα την άλλη πέτρα που έμεινε, θα καταλάβεις τι χρώμα ήταν η πέτρα που μου έπεσε» Η πέτρα που έμεινε ήταν προφανώς μαύρη, έτσι αυτή που διάλεξε η κοπέλα ήταν άσπρη. Και αφού ο τοκογλύφος δεν θα μπορούσε να παραδεχθεί την πονηριά του, το κορίτσι κατάφερε να αλλάξει την κατάσταση υπέρ της ενώ φαινόταν ότι ήταν εναντίον της. Πόσο ευφυές ήταν αυτό εκ μέρους του κοριτσιού να σκεφτεί μία τόσο ευφευρετική κίνηση! Αντί να εστιάσει στις δύο μαύρες πέτρες, εστίασε στο πως θα βγει από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Υπάρχουν στιγμές που αντιμετωπίζουμε μία δύσκολη κατάσταση και μερικές φορές φαίνεται ότι δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα μας. Όμως, στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις ΥΠΑΡΧΕΙ λύση. Απλώς, αυτό που χρειάζεται είναι  να σκεφτούμε δημιουργικά με το να αποστασιοποιηθούμε από το πρόβλημα και να δούμε τις επιλογές που έχουμε.  

Χριστουγεννιάτικα ψώνια με τα παιδιά!

Η περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι η εποχή κατ’ εξοχήν των αγορών. Είναι η περίοδος του χρόνου που οι άνθρωποι ψωνίζουν δώρα και τρόφιμα των εορτών. Είναι επίσης η εποχή που τα παιδιά παρακαλούν, κλαψουρίζουν, κάνουν φασαρία και θυμώνουν στα εμπορικά κέντρα και στα καταστήματα. Εδώ θα πούμε μερικούς τρόπους ώστε τα ψώνια να γίνουν ευχάριστα και γιατί όχι και διασκεδαστικά. Κατανοήστε τι πραγματικά συμβαίνει. Τυπικά, δεν είναι τα ψώνια για τα οποία  τα μικρά παιδιά διαμαρτύρονται, αλλά το στρεσογόνο περιβάλλον που δημιουργείται από τους γονείς που κάνουν τα ψώνια των εορτών κάτω από πίεση και σαν αγγαρεία. Σε συνδυασμό με αυτό είναι και η διάρκεια αυτών των εξορμήσεων που ξεπερνάει τα όρια της υπομονής τους. Έτσι υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να κάνουμε αυτές τις εξόδους ήρεμες. Προγραμματίστε τις εξορμήσεις για ψώνια σαν ένα γεγονός εορταστικό και όχι σαν υποχρέωση. Αυτή είναι μία σπουδαία χρονική στιγμή για να επιτύχετε δύο πράγματα ταυτόχρονα: να κάνετε τα ψώνια σας και να περάσετε χρόνο με τα παιδιά σας. Τα μαγαζιά είναι όμορφα στολισμένα για τις γιορτές, έτσι πάρτε το χρόνο σας και απολαύστε τες μαζί με τα παιδιά. Σταματήστε για μία σοκολάτα, ένα σνάκ ή ένα χυμό. Όταν εσείς έχετε μία χαρούμενη και διασκεδαστική διάθεση αυτό νοιώθουν και τα παιδιά σας και είναι και αυτά ήρεμα και χαρούμενα. Δώστε περισσότερο χρόνο στα ψώνια. Όταν δεν βιάζεστε, εσείς και το παιδί σας θα είσαστε πιο χαλαροί και θα περάσετε πολύ καλύτερα. Κάνετε προκαταβολικά μία λίστα, σχεδιάστε τη διαδρομή και ανακοινώστε τη στο παιδί σας έτσι ώστε να γνωρίζει τι θα συμβεί. Το να ψάχνετε σε ποιο μαγαζί να πάτε, τι επιλογές θα κάνετε και να δείχνετε μία αναποφασιστικότητα κάνει το παιδί σας νευρικό και έτοιμο να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Απασχολείστε  το παιδί. Δείξτε του όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα στα ράφια. Καινούργια πράγματα να δει και να μυρίσει υπάρχουν παντού γύρω. Τα μεγαλύτερα παιδιά αγαπούν να βοηθούν στα πράγματα που γνωρίζουν. Μπορούν να επιλέξουν καλύτερα, βρίσκουν μόνα τους πράγματα που τους αρέσουν. Αν το παιδί είναι σε ηλικία που γράφει και διαβάζει μπορεί να φτιάξει μόνο του την δική του λίστα. Βρείτε τρόπους να κάνετε διασκέδαση τα ψώνια. Κάντε το με ασφάλεια και άνεση. Χρησιμοποιείστε καροτσάκι και οτιδήποτε για να μεταφέρετε τα μικρά παιδιά για να μη κουράζονται Σεβαστείτε τις επιθυμίες  του παιδιού. Μία απλή αναγνώριση μπορεί να βοηθήσει: yummy. Αυτά τα μπισκότα είναι πράγματι ωραία. Εξηγείστε σε αυτή τη δήλωση χωρίς επίπληξη και φωνές γιατί δεν θα τα αγοράσετε και μπορείτε να πείτε:Όταν πάμε σπίτι θα φτιάξουμε τα δικά μας μπισκότα που θα είναι ακόμη πιο ωραία. Δημιουργείστε μία λίστα ευχών. Όποτε το παιδί λέει ότι θέλει κάτι σημειώστε το σε χαρτί και όχι απλά να του πείτε ότι θα το θυμόσαστε. Έτσι γίνεται μία λίστα και όταν τη βλέπει το παιδί αφ’ενός σταματάει να λέει κάθε φορά ότι θέλει αλλά βλέπει πως αλλάζει γνώμες. Αποφύγετε να δημιουργείτε γκρίνιες. Πείτε στο παιδί εκ των προτέρων τι διατίθεστε να αγοράσετε και τι όχι πριν μπείτε στο κατάστημα. Εάν μπορείτε, επιτρέψετε του να διαλέξει κάτι μικρό όταν ψωνίζετε. Εάν αυτό επαναλαμβάνεται και γίνει ρουτίνα, το παιδί σας θα μάθει να μη ζητάει συνέχεια ότι βλέπει. Το καλύτερο, φυσικά, είναι να έχετε αποφασίσει από πριν τι συγκεκριμένα θα αγοράσετε και με αυτό τον τρόπο και είσαστε ήρεμοι και έχει ένα σκοπό η βόλτα. Να έχετε μόνιμους κανόνες και να τους υπενθυμίζετε στο παιδί πριν τη βόλτα. Θα ήταν καλό να γράψετε τους 3-4 βασικούς κανόνες που ισχύουν όταν βγαίνετε για ψώνια. Βάλτε τους κανόνες κάπου, για παράδειγμα στο μπαρμπρίζ του αυτοκινήτου ή στη τσέπη σας. Μη παίρνετε μαζί σας ένα κουρασμένο παιδί. Αποφύγετε να σχεδιάζετε ψώνια κοντά στις ώρες που το παιδί συνήθως ξεκουράζεται ή πηγαίνει για ύπνο. Τα κουρασμένα παιδιά είναι πιο άτακτα και ανυπάκουα. Αυτό κάνει τους γονείς περισσότερο νευρικούς, πράγμα το οποίο, μετατρέπει τη βόλτα σε μαρτύριο. Μη πηγαίνετε για ψώνια τις ώρες αιχμής. Εάν είναι δυνατόν, προγραμματίστε τα ψώνια σε ώρες που τα καταστήματα δεν είναι πολύ γεμάτα από κόσμο. Περισσότερος κόσμος σημαίνει μεγάλες ουρές αναμονής και εκνευρισμό. Ένα ήσυχο, λιγότερο πολυπληθές κατάστημα θα βοηθήσει να μην αισθανθείτε άγχος.  

Χριστούγεννα και πάλι μαζί με τα παιδιά!

Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές είναι παραδοσιακά μία περίοδος ηρεμίας και ευτυχίας στο σπίτι του καθενός μας. Παρ’όλα αυτά εμείς νοιώθουμε αγχωμένοι και ότι είναι μία περίοδος με πολλές υποχρεώσεις, κυρίως οικονομικές, και τόσα πολλά να γίνουν με αποτέλεσμα το χάος και την τρέλα. Το να προγραμματίσετε τον χριστουγεννιάτικο προϋπολογισμό λαμβάνοντας υπ’όψιν σας την ευχαρίστηση των παιδιών, σας κάνει να αισθάνεστε συγκλονισμένοι με το τι θα συμβεί. Δεν χρειάζεται να αισθάνεστε αγχωμένοι γιατί υπάρχουν οι τρόποι να έρθει η ηρεμία και η χαρά πάλι στο σπίτι σας αυτά τα Χριστούγεννα. Θα εξηγήσουμε πως θα δημιουργήσετε τις σωστές προσδοκίες στα παιδιά.


Κάθε χρόνο κάθε παιδί περιμένει αυτές τις ημέρες για να πάρει δώρα. Εμείς, λοιπόν, από την αρχή του χρόνου έχουμε καθορίσει πόσα δώρα μπορούμε να του προσφέρουμε και περίπου ποιας αξίας. Με αυτό τον τρόπο το παιδί ξέρει τι προσδοκίες μπορεί να έχει και έτσι αποφεύγουμε τις έντονες αντιδράσεις της τελευταίας στιγμής. Εμείς, επίσης, δεν αισθανόμαστε την πίεση του να δώσουμε πολλά και να αγχωθούμε ή να βγούμε από τον προϋπολογισμό μας.
Κάτι που μπορούμε να κάνουμε μαζί με τα παιδιά μας είναι να κάνουμε διάφορα χειροποίητα διακοσμητικά για να στολίσουμε το σπίτι μας για να δείχνει όμορφο και να μη ξοδεύουμε πολλά λεφτά. Κάτι πολύ απλό είναι να καρφιτσώσουμε ξερά γαρύφαλλα πάνω σε ένα πορτοκάλι, κάτι που εκτός από όμορφο είναι και μυρωδάτο για το χώρο μας.


Ένας ωραίος τρόπος για να ξεπεράσετε το άγχος των εορτών είναι επίσης να περάσετε χρόνο με την οικογένεια σας. Οι γονείς είναι καλό να προγραμματίζουν χρόνο με τα παιδιά τους και να κάνουν διάφορες δραστηριότητες μαζί τους. Μία δραστηριότητα είναι να φτιάξετε μαζί τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, κουλουράκια, κ.ά. Μερικά από αυτά μπορείτε να τα κάνετε δώρο, για παράδειγμα τα παιδιά να δώσουν στους δασκάλους ή μπισκότα στους συμμαθητές τους. Αυτή η δραστηριότητα είναι και σπουδαία γιατί περνάτε χρόνο μαζί σαν οικογένεια αλλά και δεν ξοδεύατε χρήματα.


Τελευταίο και το πλέον σημαντικό, είναι να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας και στα παιδιά σας τι είναι αυτό για το οποίο γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες. Άσχετα αν είσαστε θρησκευόμενοι ή όχι, οι ημέρες των εορτών είναι μία σπουδαία περίοδος του χρόνου για να γιορτάσετε μαζί με την οικογένεια και να μοιραστείτε τις όμορφες αναμνήσεις σας από προηγούμενα Χριστούγεννα.

Θυμίστε στα παιδιά σας πόσο πολύ αξίζουν τα ίδια και πόσο αξίζουν και οι άλλοι άνθρωποι και έτσι εκμεταλλευτείτε τις γιορτές να αναπτύξουν τις αρετές της εμπιστοσύνης και της συμπόνοιας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΤΙΣΕΤΕ ΜΙΑ ΥΓΙΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ;

Ποιο είναι το μυστικό για να δημιουργηθεί μια υγιής σχέση; Η απάντηση είναι η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ. Η συναίσθηση είναι κάτι που λείπει από τον κόσμο μας. Όταν προσπαθείτε να βοηθήσετε το παιδί σας κατά την διάρκεια ενός ξεσπάσματος ή να συμπαρασταθείτε σ΄έναν συναισθηματικό έφηβο, η συναίσθηση είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το βασίλειο της κατανόησης και υπομονής μεταξύ εσάς και αυτών γύρω σας. Πώς το καταφέρνουμε αυτό; Όλοι έχουμε ακούσει τον χρυσό κανόνα που λέει ότι πρέπει να κάνουμε στους άλλους ότι θα θέλαμε οι άλλοι να κάνουν σε μας. Η σύγχρονη επιστήμη λέει πλέον γι΄αυτόν τον κανόνα «κάνε στους άλλους ότι εκείνοι θέλουν από μας να τους κάνουμε». Προερχόμαστε από διαφορετικά περιβάλλοντα κι έχουμε διαφορετικές ανάγκες, έτσι λοιπόν είναι αναγκαίο να το λαμβάνουμε υπ΄όψιν μας καθώς κάνουμε σχέσεις ο ένας με τον άλλον. Η πραγματική συναίσθηση είναι αυτή που κάποιος μπαίνει πραγματικά και με σεβασμό στην θέση του άλλου που είναι μοναδική. Έτσι κατανοεί κάποιος πως αισθάνεται και σκέπτεται ο άλλος και πως θα έπρεπε ν΄ανταποκριθεί. Η συναίσθηση είναι αυτό που δεν σας κάνει μόνο καλούς αλλά είναι καλό για σας. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τις υγιείς σχέσεις γιατί χωρίς συναίσθηση είμαστε συναισθηματικά κουφοί. Οι γονείς πρέπει να είναι ακροατές με συναίσθηση με τα παιδιά τους και να δίνουν το παράδειγμα. Μη λέτε στα παιδιά σας να έχουν συναίσθηση, δείξτε τους πώς να είναι. Και τα παιδιά μπορούν να το μάθουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Έτσι την επόμενη φορά που θα έχει έκρηξη θυμού μη το αγνοήσετε ούτε να του φωνάξετε. Απλά ακούστε το, εκτιμήστε πώς  αισθάνεται και βοηθήσετε το να διαχειριστεί το συναίσθημα που έχει τη δεδομένη στιγμή. Αυτή η συμπεριφορά θα τα βοηθήσει να ηρεμήσουν και να καταλάβουν τι τους συμβαίνει χωρίς ενοχές. Η συναίσθηση είναι βασική για να γίνουν οι ανθρώπινοι δεσμοί τέτοιοι ώστε να δίνει στη ζωή μας αξία.  

ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ.

Πολλές οικογένειες  βιώνουν αυτή την κατάσταση κάθε χρόνο. Είναι σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα, ή μπορείτε να το πείτε «συνέπεια των Χριστουγέννων» και δεν είναι πάντα όμορφο. Τα Χριστούγεννα είναι σαν την χώρα της φαντασίας και των ονείρων όταν είσαστε παιδί. Προκαλεί έντονα συναισθήματα στα παιδιά όλη αυτή η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων με τα πολύχρωμα στολίδια, τα φωτάκια, το δέντρο, τις ταινίες, τις μουσικές. Μετά είναι όλα αυτά τα δώρα τα οποία ανοίγει μετά από ημέρες αγωνίας και περιέργειας τι κρύβουν τα όμορφα στολισμένα κουτιά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Τα Χριστούγεννα παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή του κάθε παιδιού και του γονέα. Η έξαψη των χριστουγεννιάτικων ημερών μπορεί να διαρκέσει μέρες, αλλά μετά όλη αυτή την έξαψη, μπορεί να έρθει η μελαγχολία. Σαν γονιός, είναι καλύτερα να προετοιμάσετε τον εαυτόν σας για τις θλιβερές ημέρες του Ιανουαρίου και την αγωνία των παιδιών που είναι πολύ κουρασμένα και σε υπερδιέγερση. Πιθανότατα θα αντιμετωπίσετε περισσότερες μάχες μεταξύ των αδελφών, περισσότερες δυσαρεστημένες κραυγές για τα καθημερινά πράγματα που φαίνονται διογκωμένα και τεράστια.  Αυτό συμβαίνει γιατί κατά την διάρκεια των εορτών έχουν πραγματικά εξαντληθεί. Επιστρέφοντας στην καθημερινότητα μετά τις εορτές, μπορεί να είναι δύσκολα και για τα παιδιά και για τους γονείς. Μετά τον ενθουσιασμό, όταν η μελαγχολία έρχεται, θα το αναγνωρίσετε. Τα παιδιά θα παραπονούνται ότι όλα είναι βαρετά και πρέπει να κάνουν ξανά τα πράγματα που δεν τους πολυαρέσουν και για σας θα είναι δύσκολο να το διαχειριστείτε. Άραγε, πως προετοιμάζεστε και πως το διαχειρίζεστε; Η απάντηση είναι εύκολη. Απλώς κάντε μερικά σχέδια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προετοιμαστείτε και να κάνετε την μετάβαση στην κανονική ζωή ευκολότερα. Να μερικές ιδέες. Καθιερώστε  ένα πρόγραμμα για καθημερινούς στόχους.Εσείς είσαστε ο ειδικός που θα στηρίξετε την κατάσταση, εσείς σαν γονιός κάνετε στον εαυτό σας μία χάρη εάν σιγουρέψετε τα παιδιά σας ώστε να ξέρουν τι να περιμένουν. Καθιερώστε τις ώρες για κάθε τι όπως την ώρα του φαγητού, του μπάνιου, του ύπνου. Να είστε απόλυτοι για την ώρα του ύπνου και να μην επιτρέπετε στα παιδιά να το συζητήσουν ή να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι άλλο από αυτό. Εάν για παράδειγμα η ώρα για το κρεββάτι είναι στις 9μμ, μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να χαλαρώσουν πριν φτάσει αυτή η ώρα, έτσι θα είναι έτοιμα να κοιμηθούν. Κάνετε μία γνώριμη και εύκολη δραστηριότητα μαζί τους. Προσπαθήστε να διαβάσετε ιστορίες, ή να ζωγραφίσετε ή να φτιάξετε το αγαπημένο τους αεροπλανάκι. Περάστε χρόνο μαζί κοιτάζοντας τις φωτογραφίες των διακοπών στο computer σας. Ή αν έχετε φωτογραφίες από προηγούμενες χρονιές σε άλμπουμ ή μπορείτε να φτιάξετε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες. Βοηθήστε τα να χαλαρώσουν πριν την ώρα του ύπνου. Το να κρατάτε τις ώρες του φαγητού και του μπάνιου σταθερές κάθε μέρα βοηθάει τα παιδιά να επανέλθουν στη ρουτίνα. Περάστε ξεχωριστό χρόνο με κάθε παιδί. Εάν υπάρχουν στο σπίτι πάνω από ένα παιδί, δώστε χρόνο στο καθένα χωριστά και μείνετε μόνοι μαζί του. Αυτή θα είναι η δική σας ώρα και τίποτα δεν θα τη διακόπτει. Αφήστε το κινητό σε άλλο δωμάτιο όταν είστε με το παιδί σας για να μιλήσετε. Υπενθυμίστε του πόσο πολύ το αγαπάτε και ότι ενδιαφέρεστε για ότι του συμβαίνει μέσα στη μέρα. Συζητήστε για οτιδήποτε εκείνο θέλει και απλώς ακούστε το. Θα εκπλαγείτε με τα πράγματα για τα οποία θέλουν να συζητήσετε. Κάντε πρόγραμμα για εξωτερικές δραστηριότητες. Ο χειμώνας σίγουρα είναι δεσμευτικός για πολλές δραστηριότητες, αλλά προσπαθήστε να βρείτε πράγματα να κάνετε με το παιδί σας. Σε ένα πάρκο ή σε μία ταινία ίσως. Δεν φαντάζεστε πόσο ωραία μπορείτε να περάσετε κάνοντας απλά πράγματα με τα παιδιά. Μπορείτε επίσης να καλέσετε δύο φίλους τους και να οργανώσετε κάποια δραστηριότητα. Όλα αυτά είναι εύκολα πράγματα για να γίνουν και να βοηθήσετε τα παιδιά σας να επανέλθουν στο φυσιολογικό από την έξαψη των Χριστουγεννιάτικων διακοπών και να τα προετοιμάσετε για να επιστρέψουν στην καθημερινή ρουτίνα του σπιτιού. Όλα αυτά είναι απλά και πετυχαίνουν αρκεί εσείς να μπορείτε να τα εφαρμόσετε. Σαν γονείς όλοι μαθαίνουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε με οποιαδήποτε συμπεριφορά. Όση κι αν είναι η αναταραχή μέσα στο σπίτι παραμείνετε ήρεμοι, τα παιδιά θα κουραστούν και θα ηρεμήσουν. Μη τους ανατροφοδοτείται τον εκνευρισμό με τον δικό σας.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΗΡΩΕΣ;

Υπάρχει σίγουρα πληθώρα υπέρ ηρώων σε κινούμενα σχέδια και ταινίες στις ημέρες μας. Και ενώ πολλοί ενοχλούνται από την ποσότητα αυτών, για τους γονείς, οι ταινίες με υπέρ ήρωες  είναι μεγάλη βοήθεια. Γιατί; Για ένα πολύ απλό λόγο: οι υπέρ ήρωες είναι σπουδαίοι για τα παιδιά. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΗΡΩΕΣ Οι υπέρ ήρωες υπήρχαν γύρω μας από την απαρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αρχαία Ελληνική γραμματεία είναι γεμάτη από ήρωες. Από τον Ηρακλή και τον Θησέα έως τον Οδυσσέα και τον Αχιλλέα. Σε όλους τους πολιτισμούς υπήρχαν ήρωες. Αυτός είναι ο λόγος που οι σημερινοί ήρωες μας φαίνονται τόσο φυσικοί στον καθένα, περιλαμβανομένων των παιδιών. Είναι κάποιος, που ο ανθρώπινος αγώνας στηρίζεται όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και χρειαζόμαστε μία στήριξη για να πάμε παρακάτω. Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ Χωρίς διάθεση να δούμε φιλοσοφικά το ζήτημα, αλλά ο αγώνας μεταξύ καλού και κακού είναι καθαρά ανθρώπινη δημιουργία. Τα ζώα δεν έχουν αυτή την οπτική στη συμπεριφορά τους σαν καλή ή κακή. Μόνο οι άνθρωποι. Τα παιδιά μαθαίνουν για την σχέση του καλού και του κακού  σχετικά νωρίς στη ζωή τους και δεν είναι τόσο δύσκολο να εξηγηθεί η διαφορά μεταξύ τους, αλλά το να τους το υπενθυμίζετε που και που είναι μία καλή ιδέα. Οι υπέρ ήρωες το κάνουν αυτό τέλεια. Το κάνουν χωρίς να φαίνεται ότι κάνουν κατήχηση και συχνά με πολύ λεπτό τρόπο να πετύχουν το ζητούμενο. Αργότερα, όταν τα παιδιά αρχίζουν να μεγαλώνουν και όταν χρειαστεί να μάθουν για τον γκρίζο κόσμο μας, οι υπέρ ήρωες είναι ακόμη εκεί, τουλάχιστον μερικοί από αυτούς. Πολλοί σύγχρονοι, και όχι μόνο, υπέρ ήρωες δουλεύουν για να μας δείξουν τον κόσμο όπως πραγματικά είναι στην πραγματικότητα, ένα γκρίζο κόσμο όπου οι γραμμές μεταξύ του καλού και του κακού είναι συχνά θολές. ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΑΛΛΟΥΣ Όταν ξεπεράσετε όλες τις τύψεις για τη φύση του καλού και του κακού, κατά κανόνα σχεδόν, θα βρείτε ότι οι υπέρ ήρωες υπάρχουν για να βοηθούν άλλους ανθρώπους. Ίσως να μη λειτουργούν με ενσυναίσθηση τόσο όσο θα ήταν επιθυμητό σε ένα ιδανικό κόσμο, αλλά η διάθεση τους να βοηθήσουν είναι αδιάψευστη. Για ένα παιδί, το να μάθει την αρετή να βοηθάει τους άλλους μόνο καλό αποτέλεσμα έχει. Αντίθετα, αν δει ότι γίνεται κάτι άδικο, το παιδί σας θα αντιδράσει. Κάποια φορά ίσως μπλέξει αλλά θα ξέρετε ότι κάνει το σωστό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευγενικό από το να υπερασπίζεται κάποιος έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει μόνος του τον εαυτό του. Αυτό ακριβώς κάνουν οι υπερήρωες. Δεν μένουν απαθείς όταν βλέπουν ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Είναι η προσπάθεια και η δράση για να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο τόπο. Η  ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΤΟΜΟΥ Μία ζωτικής σημασίας πτυχή των περισσοτέρων ηρώων που τα παιδιά μας αγαπούν και εμείς συχνά παραβλέπουμε είναι ότι οι υπερήρωες είναι συχνά κανονικοί άνθρωποι οι οποίοι απλώς τυγχάνει να έχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Έχουν τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες, όπως όλοι οι συνηθισμένοι άνθρωποι στη γειτονιά σας. Αυτό είναι μεγάλο μάθημα για τα παιδιά, να καταλάβουν ότι οι συνηθισμένοι άνθρωποι είναι ικανοί για εξαιρετικά κατορθώματα που αλλάζουν τον κόσμο προς το καλύτερο. Οι άνθρωποι που θεραπεύουν τις ασθένειες ή εξερευνούν το διάστημα είναι καθημερινοί άνθρωποι που τυγχάνει να κάνουν σπουδαία πράγματα πότε πότε. Είναι φανταστικό μάθημα για να μάθουν τα παιδιά μας. ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΡΩΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ… Ένα μεγάλο κομμάτι του θέματος των υπερηρώων είναι ότι με διάφορες δραστηριότητες μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να «γίνουν»υπερήρωες για λίγο. Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια του παιγνιδιού, ένα παιδί μπορεί να προσποιηθεί τον υπερήρωα και να προσπαθήσει να κάνει όσα σπουδαία πράγματα μπορεί να σκεφτεί. Το να ντυθεί σαν υπερήρωας είναι επίσης κάτι απολύτως φυσικό. Να φορέσει ένα μπλουζάκι που πάνω έχει την φωτογραφία ένός ήρωα είναι επίσης σπουδαίο για ένα παιδί. Το να του διαβάζετε ή να διαβάζει για τους ήρωες είναι καλό και του οξύνει την φαντασία. Αν το παιδί σας θέλει να είναι υπερήρωας πότε πότε, επιτρέψτε του να είναι. Και στην πραγματικότητα, ενθαρρύνετέ το!!