Ένα σύγχρονο, επώδυνο παράδειγμα είναι το συναίσθημα που βιώνουν οι επιζήσαντες των φονικών πυρκαγιών. Το άγχος, ο φόβος, η αγωνία, η απώλεια είναι συναισθήματα και καταστάσεις εγκλωβισμένα στο σώμα όσων βρέθηκαν εκεί. Στο μέλλον, η αγωνία που πρόκειται να καταβάλει οποιονδήποτε άνθρωπο επέζησε ενός τέτοιου ολέθρου, θα πυροδοτείται από αισθητά μικρότερης κλίμακας γεγονότα, όπως το άναμμα μίας ελεγχόμενης εστίας φωτιάς. Κατά τη θέαση της φωτιάς θα επανέρχονται ο φόβος και η αγωνία που με τη σειρά τους θα προκαλούν ταχυκαρδία, άγχος επιβίωσης, φόβο απώλειας και θανάτου. Τέτοιου είδους συμπτώματα και φυσικά τα πολύ απλούστερα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη συζήτηση.
