1. Τα όρια δεν είναι τιμωρίες
Μια κοινή παρανόηση σχετικά με τα όρια είναι ότι είναι τιμωρητικά μέτρα.
Αντίθετα, τα όρια είναι εποικοδομητικές κατευθυντήριες γραμμές που στοχεύουν στην προώθηση της θετικής συμπεριφοράς. Αντί να εστιάζετε σε περιοριστικές ενέργειες, δείτε τα όρια ως εργαλεία διδασκαλίας και διαμόρφωσης χαρακτήρα. Αυτή η αλλαγή προοπτικής μπορεί να προσφέρει μια πιο συνεργατική και θετική προσέγγιση στον καθορισμό των ορίων.
2. Μην βάζετε όρια για να ελέγχετε το παιδί σας
Θυμηθείτε, ο στόχος του να θέσετε όρια δεν είναι να ελέγχετε το παιδί σας αλλά να το καθοδηγείτε ώστε να κάνει καλές επιλογές. Όταν τα όρια γίνονται υπερβολικά περιοριστικά, μπορεί να οδηγήσει σε αγώνες εξουσίας και δυσαρέσκεια, και αυτό δεν είναι ποτέ διασκεδαστικό για οποιονδήποτε εμπλέκεται, παιδιά και γονείς. Επιτρέψτε στο παιδί σας να έχει μια αίσθηση ελέγχου και εξουσίας λήψης αποφάσεων εντός των καθορισμένων ορίων για να αναπτύξει μια υγιή αίσθηση αυτονομίας.
3. Ελέγξτε τον εαυτό σας πριν καταστρέψετε τον εαυτό σας
Ακούστε με όταν λέω αυτό: Οι γονείς δεν εξαιρούνται από το να κάνουν λάθη. Μαθαίνουμε καθώς προχωράμε, και το να δίνετε λίγη χάρη στον εαυτό σας είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε. Είναι απαραίτητο να αναλογιστείτε τον εαυτό σας και να αναγνωρίσετε τις ανάγκες και τα όριά σας πριν ασχοληθείτε με το παιδί σας.
Ανατρέξτε στους κανόνες σε ένα αεροπλάνο και βάλτε τη μάσκα οξυγόνου σας πριν απευθυνθείτε σε άλλους. Το να βάζετε όρια με τα παιδιά σας δεν πρέπει να αφορά αποκλειστικά τη συμπεριφορά τους αλλά και τα δικά σας όρια ως γονείς. Συντονιστείτε στα συναισθηματικά σας όρια (χρειάζεστε ένα λεπτό για να συλλέξετε τον εαυτό σας, αισθάνεστε πυροδοτημένοι κ.λπ.) και μετά επικοινωνήστε τα αποτελεσματικά για να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον αμοιβαίου σεβασμού.
4. Ορίστε το όριο και δείτε την ανάγκη
Όταν θέτετε όρια, είναι σημαντικό να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ σταθερότητας και ευελιξίας.
Λάβετε υπόψη την ηλικία και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού σας, προσαρμόζοντας τα όρια ώστε να είναι κατάλληλα για την ηλικία του. Αξιολογήστε την κατάσταση (αν κινδυνεύει η σωματική ασφάλεια του παιδιού σας, αυτό το όριο έχει προτεραιότητα) και θέστε σαφείς προσδοκίες, αφήνοντας χώρο για προσαρμογές όταν είναι απαραίτητο. Αναγνωρίστε ότι τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορεί να χρειάζονται καθοδήγηση και συνέπεια, ειδικά όταν αντιμετωπίζουν νέα όρια.
5. Εκφράστε συμπόνια, εξηγήστε το σκεπτικό
Η επικοινωνία είναι το κλειδί όταν πρόκειται για τη ρύθμιση ορίων. Εκφράστε τις προσδοκίες και τα όριά σας με σαφή και συμπονετικό τρόπο και δώστε μια λογική πίσω από τα όρια για να βοηθήσετε το παιδί σας να κατανοήσει τους λόγους για ορισμένους κανόνες. Αντί του ‘’μην τρέχεις στο σπίτι!’’, δοκιμάστε, «Περπάτα προσεκτικά, παρακαλώ. Το πάτωμα είναι ολισθηρό και δεν θέλεις να πέσεις ». Τα παιδιά σας θα εκτιμήσουν τη διαφάνεια και ενθαρρύνει επίσης την κριτική σκέψη και τη βαθύτερη κατανόηση της αιτίας και του αποτελέσματος.